абру́ніць

‘зрабіцца пушыстым, кучаравым (пра зяленіва на полі)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абру́ніць абру́няць
Прошлы час
м. абру́ніў абру́нілі
ж. абру́ніла
н. абру́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час абру́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)