Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уту́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уту́шаны уту́шаная уту́шанае уту́шаныя
Р. уту́шанага уту́шанай
уту́шанае
уту́шанага уту́шаных
Д. уту́шанаму уту́шанай уту́шанаму уту́шаным
В. уту́шаны (неадуш.)
уту́шанага (адуш.)
уту́шаную уту́шанае уту́шаныя (неадуш.)
уту́шаных (адуш.)
Т. уту́шаным уту́шанай
уту́шанаю
уту́шаным уту́шанымі
М. уту́шаным уту́шанай уту́шаным уту́шаных

Кароткая форма: уту́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

уту́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уту́шванне
Р. уту́швання
Д. уту́шванню
В. уту́шванне
Т. уту́шваннем
М. уту́шванні

Крыніцы: piskunou2012.

уту́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уту́шваецца уту́шваюцца
Прошлы час
м. уту́шваўся уту́шваліся
ж. уту́швалася
н. уту́швалася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

уту́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уту́шваю уту́шваем
2-я ас. уту́шваеш уту́шваеце
3-я ас. уту́швае уту́шваюць
Прошлы час
м. уту́шваў уту́швалі
ж. уту́швала
н. уту́швала
Загадны лад
2-я ас. уту́швай уту́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уту́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

утушы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уту́шыцца уту́шацца
Прошлы час
м. утушы́ўся утушы́ліся
ж. утушы́лася
н. утушы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

утушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утушу́ уту́шым
2-я ас. уту́шыш уту́шыце
3-я ас. уту́шыць уту́шаць
Прошлы час
м. утушы́ў утушы́лі
ж. утушы́ла
н. утушы́ла
Загадны лад
2-я ас. утушы́ утушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

утхла́ніць

‘насыціць, задаволіць каго-небудзь, што-небудзь (утхланіць ненасытную прорву)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утхла́ню утхла́нім
2-я ас. утхла́ніш утхла́ніце
3-я ас. утхла́ніць утхла́няць
Прошлы час
м. утхла́ніў утхла́нілі
ж. утхла́ніла
н. утхла́ніла
Загадны лад
2-я ас. утхла́нь утхла́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час утхла́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

утыка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утыка́льны утыка́льная утыка́льнае утыка́льныя
Р. утыка́льнага утыка́льнай
утыка́льнае
утыка́льнага утыка́льных
Д. утыка́льнаму утыка́льнай утыка́льнаму утыка́льным
В. утыка́льны (неадуш.)
утыка́льнага (адуш.)
утыка́льную утыка́льнае утыка́льныя (неадуш.)
утыка́льных (адуш.)
Т. утыка́льным утыка́льнай
утыка́льнаю
утыка́льным утыка́льнымі
М. утыка́льным утыка́льнай утыка́льным утыка́льных

Крыніцы: piskunou2012.

утыка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утыка́нне
Р. утыка́ння
Д. утыка́нню
В. утыка́нне
Т. утыка́ннем
М. утыка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уты́каны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уты́каны уты́каная уты́канае уты́каныя
Р. уты́канага уты́канай
уты́канае
уты́канага уты́каных
Д. уты́канаму уты́канай уты́канаму уты́каным
В. уты́каны (неадуш.)
уты́канага (адуш.)
уты́каную уты́канае уты́каныя (неадуш.)
уты́каных (адуш.)
Т. уты́каным уты́канай
уты́канаю
уты́каным уты́канымі
М. уты́каным уты́канай уты́каным уты́каных

Крыніцы: piskunou2012.