уту́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уту́шаны |
уту́шаная |
уту́шанае |
уту́шаныя |
Р. |
уту́шанага |
уту́шанай уту́шанае |
уту́шанага |
уту́шаных |
Д. |
уту́шанаму |
уту́шанай |
уту́шанаму |
уту́шаным |
В. |
уту́шаны (неадуш.) уту́шанага (адуш.) |
уту́шаную |
уту́шанае |
уту́шаныя (неадуш.) уту́шаных (адуш.) |
Т. |
уту́шаным |
уту́шанай уту́шанаю |
уту́шаным |
уту́шанымі |
М. |
уту́шаным |
уту́шанай |
уту́шаным |
уту́шаных |
Кароткая форма: уту́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
уту́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уту́шванне |
Р. |
уту́швання |
Д. |
уту́шванню |
В. |
уту́шванне |
Т. |
уту́шваннем |
М. |
уту́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
уту́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уту́шваецца |
уту́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
уту́шваўся |
уту́шваліся |
ж. |
уту́швалася |
н. |
уту́швалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
уту́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уту́шваю |
уту́шваем |
2-я ас. |
уту́шваеш |
уту́шваеце |
3-я ас. |
уту́швае |
уту́шваюць |
Прошлы час |
м. |
уту́шваў |
уту́швалі |
ж. |
уту́швала |
н. |
уту́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уту́швай |
уту́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уту́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утушы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уту́шыцца |
уту́шацца |
Прошлы час |
м. |
утушы́ўся |
утушы́ліся |
ж. |
утушы́лася |
н. |
утушы́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утушу́ |
уту́шым |
2-я ас. |
уту́шыш |
уту́шыце |
3-я ас. |
уту́шыць |
уту́шаць |
Прошлы час |
м. |
утушы́ў |
утушы́лі |
ж. |
утушы́ла |
н. |
утушы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утушы́ |
утушы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
утхла́ніць
‘насыціць, задаволіць каго-небудзь, што-небудзь (утхланіць ненасытную прорву)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утхла́ню |
утхла́нім |
2-я ас. |
утхла́ніш |
утхла́ніце |
3-я ас. |
утхла́ніць |
утхла́няць |
Прошлы час |
м. |
утхла́ніў |
утхла́нілі |
ж. |
утхла́ніла |
н. |
утхла́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утхла́нь |
утхла́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утхла́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
утыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утыка́нне |
Р. |
утыка́ння |
Д. |
утыка́нню |
В. |
утыка́нне |
Т. |
утыка́ннем |
М. |
утыка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.