Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сувымяра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сувымяра́ецца сувымяра́юцца
Прошлы час
м. сувымяра́ўся сувымяра́ліся
ж. сувымяра́лася
н. сувымяра́лася

Крыніцы: sbm2012.

сувымяра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сувымяра́ю сувымяра́ем
2-я ас. сувымяра́еш сувымяра́еце
3-я ас. сувымяра́е сувымяра́юць
Прошлы час
м. сувымяра́ў сувымяра́лі
ж. сувымяра́ла
н. сувымяра́ла
Загадны лад
2-я ас. сувымяра́й сувымяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сувымяра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сувымярэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сувымярэ́нне
Р. сувымярэ́ння
Д. сувымярэ́нню
В. сувымярэ́нне
Т. сувымярэ́ннем
М. сувымярэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сувязі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувязі́ст сувязі́сты
Р. сувязі́ста сувязі́стаў
Д. сувязі́сту сувязі́стам
В. сувязі́ста сувязі́стаў
Т. сувязі́стам сувязі́стамі
М. сувязі́сце сувязі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сувязі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сувязі́стка сувязі́сткі
Р. сувязі́сткі сувязі́стак
Д. сувязі́стцы сувязі́сткам
В. сувязі́стку сувязі́стак
Т. сувязі́сткай
сувязі́сткаю		 сувязі́сткамі
М. сувязі́стцы сувязі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сувязна́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. сувязна́я сувязны́я
Р. сувязно́й сувязны́х
Д. сувязно́й сувязны́м
В. сувязну́ю сувязны́х
Т. сувязно́й
сувязно́ю		 сувязны́мі
М. сувязно́й сувязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

сувязні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувязні́к сувязнікі́
Р. сувязніка́ сувязніко́ў
Д. сувязніку́ сувязніка́м
В. сувязніка́ сувязніко́ў
Т. сувязніко́м сувязніка́мі
М. сувязніку́ сувязніка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

су́вязны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́вязны су́вязная су́вязнае су́вязныя
Р. су́вязнага су́вязнай
су́вязнае		 су́вязнага су́вязных
Д. су́вязнаму су́вязнай су́вязнаму су́вязным
В. су́вязны (неадуш.)
су́вязнага (адуш.)		 су́вязную су́вязнае су́вязныя (неадуш.)
су́вязных (адуш.)
Т. су́вязным су́вязнай
су́вязнаю		 су́вязным су́вязнымі
М. су́вязным су́вязнай су́вязным су́вязных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сувязны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувязны́ сувязна́я сувязно́е сувязны́я
Р. сувязно́га сувязно́й
сувязно́е		 сувязно́га сувязны́х
Д. сувязно́му сувязно́й сувязно́му сувязны́м
В. сувязны́ (неадуш.)
сувязно́га (адуш.)		 сувязну́ю сувязно́е сувязны́я (неадуш.)
сувязны́х (адуш.)
Т. сувязны́м сувязно́й
сувязно́ю		 сувязны́м сувязны́мі
М. сувязны́м сувязно́й сувязны́м сувязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сувязны́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. сувязны́ сувязны́я
Р. сувязно́га сувязны́х
Д. сувязно́му сувязны́м
В. сувязно́га сувязны́х
Т. сувязны́м сувязны́мі
М. сувязны́м сувязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.