сувязны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувязны́ сувязна́я сувязно́е сувязны́я
Р. сувязно́га сувязно́й
сувязно́е
сувязно́га сувязны́х
Д. сувязно́му сувязно́й сувязно́му сувязны́м
В. сувязны́ (неадуш.)
сувязно́га (адуш.)
сувязну́ю сувязно́е сувязны́я (неадуш.)
сувязны́х (адуш.)
Т. сувязны́м сувязно́й
сувязно́ю
сувязны́м сувязны́мі
М. сувязны́м сувязно́й сувязны́м сувязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)