сувязні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сувязні́к | сувязнікі́ | |
| сувязніка́ | сувязніко́ў | |
| сувязніку́ | сувязніка́м | |
| сувязніка́ | сувязніко́ў | |
| сувязніко́м | сувязніка́мі | |
| сувязніку́ | сувязніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)