Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

запаркава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запарку́ю запарку́ем
2-я ас. запарку́еш запарку́еце
3-я ас. запарку́е запарку́юць
Прошлы час
м. запаркава́ў запаркава́лі
ж. запаркава́ла
н. запаркава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час запаркава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

запарка́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запарка́нюся запарка́німся
2-я ас. запарка́нішся запарка́ніцеся
3-я ас. запарка́ніцца запарка́няцца
Прошлы час
м. запарка́ніўся запарка́ніліся
ж. запарка́нілася
н. запарка́нілася
Дзеепрыслоўе
прош. час запарка́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

запарка́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запарка́ню запарка́нім
2-я ас. запарка́ніш запарка́ніце
3-я ас. запарка́ніць запарка́няць
Прошлы час
м. запарка́ніў запарка́нілі
ж. запарка́ніла
н. запарка́ніла
Загадны лад
2-я ас. запарка́нь запарка́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час запарка́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

запа́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запа́рнік запа́рнікі
Р. запа́рніка запа́рнікаў
Д. запа́рніку запа́рнікам
В. запа́рнік запа́рнікі
Т. запа́рнікам запа́рнікамі
М. запа́рніку запа́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

запа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́рны запа́рная запа́рнае запа́рныя
Р. запа́рнага запа́рнай
запа́рнае
запа́рнага запа́рных
Д. запа́рнаму запа́рнай запа́рнаму запа́рным
В. запа́рны (неадуш.)
запа́рнага (адуш.)
запа́рную запа́рнае запа́рныя (неадуш.)
запа́рных (адуш.)
Т. запа́рным запа́рнай
запа́рнаю
запа́рным запа́рнымі
М. запа́рным запа́рнай запа́рным запа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запаро́жац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запаро́жац запаро́жцы
Р. запаро́жца запаро́жцаў
Д. запаро́жцу запаро́жцам
В. запаро́жца запаро́жцаў
Т. запаро́жцам запаро́жцамі
М. запаро́жцу запаро́жцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запаро́жац

‘казак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запаро́жац запаро́жцы
Р. запаро́жца запаро́жцаў
Д. запаро́жцу запаро́жцам
В. запаро́жца запаро́жцаў
Т. запаро́жцам запаро́жцамі
М. запаро́жцу запаро́жцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запаро́жац

‘аўтамабіль’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запаро́жац запаро́жцы
Р. запаро́жца запаро́жцаў
Д. запаро́жцу запаро́жцам
В. запаро́жац запаро́жцы
Т. запаро́жцам запаро́жцамі
М. запаро́жцы запаро́жцах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Запаро́жжа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Запаро́жжа
Р. Запаро́жжа
Д. Запаро́жжу
В. Запаро́жжа
Т. Запаро́жжам
М. Запаро́жжы

запаро́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запаро́жскі запаро́жская запаро́жскае запаро́жскія
Р. запаро́жскага запаро́жскай
запаро́жскае
запаро́жскага запаро́жскіх
Д. запаро́жскаму запаро́жскай запаро́жскаму запаро́жскім
В. запаро́жскі (неадуш.)
запаро́жскага (адуш.)
запаро́жскую запаро́жскае запаро́жскія (неадуш.)
запаро́жскіх (адуш.)
Т. запаро́жскім запаро́жскай
запаро́жскаю
запаро́жскім запаро́жскімі
М. запаро́жскім запаро́жскай запаро́жскім запаро́жскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.