запаркава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запарку́ю |
запарку́ем |
| 2-я ас. |
запарку́еш |
запарку́еце |
| 3-я ас. |
запарку́е |
запарку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запаркава́ў |
запаркава́лі |
| ж. |
запаркава́ла |
| н. |
запаркава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запаркава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
запарка́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запарка́нюся |
запарка́німся |
| 2-я ас. |
запарка́нішся |
запарка́ніцеся |
| 3-я ас. |
запарка́ніцца |
запарка́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
запарка́ніўся |
запарка́ніліся |
| ж. |
запарка́нілася |
| н. |
запарка́нілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запарка́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
запарка́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запарка́ню |
запарка́нім |
| 2-я ас. |
запарка́ніш |
запарка́ніце |
| 3-я ас. |
запарка́ніць |
запарка́няць |
| Прошлы час |
| м. |
запарка́ніў |
запарка́нілі |
| ж. |
запарка́ніла |
| н. |
запарка́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запарка́нь |
запарка́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запарка́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
запа́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запа́рнік |
запа́рнікі |
| Р. |
запа́рніка |
запа́рнікаў |
| Д. |
запа́рніку |
запа́рнікам |
| В. |
запа́рнік |
запа́рнікі |
| Т. |
запа́рнікам |
запа́рнікамі |
| М. |
запа́рніку |
запа́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запа́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запа́рны |
запа́рная |
запа́рнае |
запа́рныя |
| Р. |
запа́рнага |
запа́рнай запа́рнае |
запа́рнага |
запа́рных |
| Д. |
запа́рнаму |
запа́рнай |
запа́рнаму |
запа́рным |
| В. |
запа́рны (неадуш.) запа́рнага (адуш.) |
запа́рную |
запа́рнае |
запа́рныя (неадуш.) запа́рных (адуш.) |
| Т. |
запа́рным |
запа́рнай запа́рнаю |
запа́рным |
запа́рнымі |
| М. |
запа́рным |
запа́рнай |
запа́рным |
запа́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запаро́жац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запаро́жац |
запаро́жцы |
| Р. |
запаро́жца |
запаро́жцаў |
| Д. |
запаро́жцу |
запаро́жцам |
| В. |
запаро́жца |
запаро́жцаў |
| Т. |
запаро́жцам |
запаро́жцамі |
| М. |
запаро́жцу |
запаро́жцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запаро́жац
‘казак’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запаро́жац |
запаро́жцы |
| Р. |
запаро́жца |
запаро́жцаў |
| Д. |
запаро́жцу |
запаро́жцам |
| В. |
запаро́жца |
запаро́жцаў |
| Т. |
запаро́жцам |
запаро́жцамі |
| М. |
запаро́жцу |
запаро́жцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запаро́жац
‘аўтамабіль’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запаро́жац |
запаро́жцы |
| Р. |
запаро́жца |
запаро́жцаў |
| Д. |
запаро́жцу |
запаро́жцам |
| В. |
запаро́жац |
запаро́жцы |
| Т. |
запаро́жцам |
запаро́жцамі |
| М. |
запаро́жцы |
запаро́жцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Запаро́жжа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Запаро́жжа |
| Р. |
Запаро́жжа |
| Д. |
Запаро́жжу |
| В. |
Запаро́жжа |
| Т. |
Запаро́жжам |
| М. |
Запаро́жжы |
запаро́жскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запаро́жскі |
запаро́жская |
запаро́жскае |
запаро́жскія |
| Р. |
запаро́жскага |
запаро́жскай запаро́жскае |
запаро́жскага |
запаро́жскіх |
| Д. |
запаро́жскаму |
запаро́жскай |
запаро́жскаму |
запаро́жскім |
| В. |
запаро́жскі (неадуш.) запаро́жскага (адуш.) |
запаро́жскую |
запаро́жскае |
запаро́жскія (неадуш.) запаро́жскіх (адуш.) |
| Т. |
запаро́жскім |
запаро́жскай запаро́жскаю |
запаро́жскім |
запаро́жскімі |
| М. |
запаро́жскім |
запаро́жскай |
запаро́жскім |
запаро́жскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.