забаўля́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
забаўля́нка |
забаўля́нкі |
Р. |
забаўля́нкі |
забаўля́нак |
Д. |
забаўля́нцы |
забаўля́нкам |
В. |
забаўля́нку |
забаўля́нкі |
Т. |
забаўля́нкай забаўля́нкаю |
забаўля́нкамі |
М. |
забаўля́нцы |
забаўля́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
забаўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
забаўля́нне |
Р. |
забаўля́ння |
Д. |
забаўля́нню |
В. |
забаўля́нне |
Т. |
забаўля́ннем |
М. |
забаўля́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
забаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забаўля́юся |
забаўля́емся |
2-я ас. |
забаўля́ешся |
забаўля́ецеся |
3-я ас. |
забаўля́ецца |
забаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
забаўля́ўся |
забаўля́ліся |
ж. |
забаўля́лася |
н. |
забаўля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
забаўля́йся |
забаўля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
забаўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забаўля́ю |
забаўля́ем |
2-я ас. |
забаўля́еш |
забаўля́еце |
3-я ас. |
забаўля́е |
забаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
забаўля́ў |
забаўля́лі |
ж. |
забаўля́ла |
н. |
забаўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забаўля́й |
забаўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
забаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заба́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
заба́ўна |
заба́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
заба́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заба́ўнасць |
Р. |
заба́ўнасці |
Д. |
заба́ўнасці |
В. |
заба́ўнасць |
Т. |
заба́ўнасцю |
М. |
заба́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заба́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заба́ўнік |
заба́ўнікі |
Р. |
заба́ўніка |
заба́ўнікаў |
Д. |
заба́ўніку |
заба́ўнікам |
В. |
заба́ўніка |
заба́ўнікаў |
Т. |
заба́ўнікам |
заба́ўнікамі |
М. |
заба́ўніку |
заба́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заба́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заба́ўніца |
заба́ўніцы |
Р. |
заба́ўніцы |
заба́ўніц |
Д. |
заба́ўніцы |
заба́ўніцам |
В. |
заба́ўніцу |
заба́ўніц |
Т. |
заба́ўніцай заба́ўніцаю |
заба́ўніцамі |
М. |
заба́ўніцы |
заба́ўніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.