дакументалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дакументалізава́ны |
дакументалізава́ная |
дакументалізава́нае |
дакументалізава́ныя |
| Р. |
дакументалізава́нага |
дакументалізава́най
дакументалізава́нае |
дакументалізава́нага |
дакументалізава́ных |
| Д. |
дакументалізава́наму |
дакументалізава́най |
дакументалізава́наму |
дакументалізава́ным |
| В. |
дакументалізава́ны (неадуш.)
дакументалізава́нага (адуш.) |
дакументалізава́ную |
дакументалізава́нае |
дакументалізава́ныя (неадуш.)
дакументалізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́най
дакументалізава́наю |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́нымі |
| М. |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́най |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дакументалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дакументалізава́ны |
дакументалізава́ная |
дакументалізава́нае |
дакументалізава́ныя |
| Р. |
дакументалізава́нага |
дакументалізава́най
дакументалізава́нае |
дакументалізава́нага |
дакументалізава́ных |
| Д. |
дакументалізава́наму |
дакументалізава́най |
дакументалізава́наму |
дакументалізава́ным |
| В. |
дакументалізава́ны (неадуш.)
дакументалізава́нага (адуш.) |
дакументалізава́ную |
дакументалізава́нае |
дакументалізава́ныя (неадуш.)
дакументалізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́най
дакументалізава́наю |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́нымі |
| М. |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́най |
дакументалізава́ным |
дакументалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дакументаліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дакументаліза́цыя |
| Р. |
дакументаліза́цыі |
| Д. |
дакументаліза́цыі |
| В. |
дакументаліза́цыю |
| Т. |
дакументаліза́цыяй
дакументаліза́цыяю |
| М. |
дакументаліза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дакументалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дакументалі́зм |
| Р. |
дакументалі́зму |
| Д. |
дакументалі́зму |
| В. |
дакументалі́зм |
| Т. |
дакументалі́змам |
| М. |
дакументалі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
дакументалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дакументалі́ст |
дакументалі́сты |
| Р. |
дакументалі́ста |
дакументалі́стаў |
| Д. |
дакументалі́сту |
дакументалі́стам |
| В. |
дакументалі́ста |
дакументалі́стаў |
| Т. |
дакументалі́стам |
дакументалі́стамі |
| М. |
дакументалі́сце |
дакументалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дакументалі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дакументалі́стка |
дакументалі́сткі |
| Р. |
дакументалі́сткі |
дакументалі́стак |
| Д. |
дакументалі́стцы |
дакументалі́сткам |
| В. |
дакументалі́стку |
дакументалі́стак |
| Т. |
дакументалі́сткай
дакументалі́сткаю |
дакументалі́сткамі |
| М. |
дакументалі́стцы |
дакументалі́стках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дакументалі́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дакументалі́стыка |
| Р. |
дакументалі́стыкі |
| Д. |
дакументалі́стыцы |
| В. |
дакументалі́стыку |
| Т. |
дакументалі́стыкай
дакументалі́стыкаю |
| М. |
дакументалі́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дакумента́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дакумента́льна |
дакумента́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.