заблішчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заблішчу́ |
заблішчы́м |
| 2-я ас. |
заблішчы́ш |
заблішчыце́ |
| 3-я ас. |
заблішчы́ць |
заблішча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
заблішчэ́ў |
заблішчэ́лі |
| ж. |
заблішчэ́ла |
| н. |
заблішчэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заблішчэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забло́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
забло́ціцца |
забло́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
забло́ціўся |
забло́ціліся |
| ж. |
забло́цілася |
| н. |
забло́цілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забло́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Забло́цкаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Забло́цкаўшчына |
| Р. |
Забло́цкаўшчыны |
| Д. |
Забло́цкаўшчыне |
| В. |
Забло́цкаўшчыну |
| Т. |
Забло́цкаўшчынай Забло́цкаўшчынаю |
| М. |
Забло́цкаўшчыне |
Забло́цце
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Забло́цце |
| Р. |
Забло́цця |
| Д. |
Забло́ццю |
| В. |
Забло́цце |
| Т. |
Забло́ццем |
| М. |
Забло́цці |
Забло́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Забло́шчына |
| Р. |
Забло́шчыны |
| Д. |
Забло́шчыне |
| В. |
Забло́шчыну |
| Т. |
Забло́шчынай Забло́шчынаю |
| М. |
Забло́шчыне |
заблу́д
‘асоба - той, хто заблудзіў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заблу́д |
заблу́ды |
| Р. |
заблу́да |
заблу́даў |
| Д. |
заблу́ду |
заблу́дам |
| В. |
заблу́да |
заблу́даў |
| Т. |
заблу́дам |
заблу́дамі |
| М. |
заблу́дзе |
заблу́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
заблу́д
‘аблуда, атлум’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заблу́д |
| Р. |
заблу́да |
| Д. |
заблу́ду |
| В. |
заблу́д |
| Т. |
заблу́дам |
| М. |
заблу́дзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
заблу́да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заблу́да |
заблу́ды |
| Р. |
заблу́ды |
заблу́д |
| Д. |
заблу́дзе |
заблу́дам |
| В. |
заблу́ду |
заблу́д |
| Т. |
заблу́дай заблу́даю |
заблу́дамі |
| М. |
заблу́дзе |
заблу́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
заблу́да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заблу́да |
заблу́ды |
| Р. |
заблу́ды |
заблу́д |
| Д. |
заблу́ду |
заблу́дам |
| В. |
заблу́ду |
заблу́д |
| Т. |
заблу́дам |
заблу́дамі |
| М. |
заблу́дзе |
заблу́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.