Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адо́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адо́рванне адо́рванні
Р. адо́рвання адо́рванняў
Д. адо́рванню адо́рванням
В. адо́рванне адо́рванні
Т. адо́рваннем адо́рваннямі
М. адо́рванні адо́рваннях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адо́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адо́рваецца адо́рваюцца
Прошлы час
м. адо́рваўся адо́рваліся
ж. адо́рвалася
н. адо́рвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адо́рваю адо́рваем
2-я ас. адо́рваеш адо́рваеце
3-я ас. адо́рвае адо́рваюць
Прошлы час
м. адо́рваў адо́рвалі
ж. адо́рвала
н. адо́рвала
Загадны лад
2-я ас. адо́рвай адо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адо́рвень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адо́рвень адо́рвені
Р. адо́рвеня адо́рвеняў
Д. адо́рвеню адо́рвеням
В. адо́рвень адо́рвені
Т. адо́рвенем адо́рвенямі
М. адо́рвені адо́рвенях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпаве́дна

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

адпаве́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адпаве́дна - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адпаве́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адпаве́днасць
Р. адпаве́днасці
Д. адпаве́днасці
В. адпаве́днасць
Т. адпаве́днасцю
М. адпаве́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпаве́дна з

прыназоўнік

адпаве́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адпаве́днік адпаве́днікі
Р. адпаве́дніка адпаве́днікаў
Д. адпаве́дніку адпаве́днікам
В. адпаве́днік адпаве́днікі
Т. адпаве́днікам адпаве́днікамі
М. адпаве́дніку адпаве́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпаве́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпаве́дны адпаве́дная адпаве́днае адпаве́дныя
Р. адпаве́днага адпаве́днай
адпаве́днае		 адпаве́днага адпаве́дных
Д. адпаве́днаму адпаве́днай адпаве́днаму адпаве́дным
В. адпаве́дны (неадуш.)
адпаве́днага (адуш.)		 адпаве́дную адпаве́днае адпаве́дныя (неадуш.)
адпаве́дных (адуш.)
Т. адпаве́дным адпаве́днай
адпаве́днаю		 адпаве́дным адпаве́днымі
М. адпаве́дным адпаве́днай адпаве́дным адпаве́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.