Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

Кара́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кара́ны
Р. Кара́н
Кара́наў
Д. Кара́нам
В. Кара́ны
Т. Кара́намі
М. Кара́нах

кара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кара́ны кара́ная кара́нае кара́ныя
Р. кара́нага кара́най
кара́нае		 кара́нага кара́ных
Д. кара́наму кара́най кара́наму кара́ным
В. кара́ны (неадуш.)
кара́нага (адуш.)		 кара́ную кара́нае кара́ныя (неадуш.)
кара́ных (адуш.)
Т. кара́ным кара́най
кара́наю		 кара́ным кара́нымі
М. кара́ным кара́най кара́ным кара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

каранява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. каранява́нне
Р. каранява́ння
Д. каранява́нню
В. каранява́нне
Т. каранява́ннем
М. каранява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

каранява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каранява́ты каранява́тая каранява́тае каранява́тыя
Р. каранява́тага каранява́тай
каранява́тае		 каранява́тага каранява́тых
Д. каранява́таму каранява́тай каранява́таму каранява́тым
В. каранява́ты (неадуш.)
каранява́тага (адуш.)		 каранява́тую каранява́тае каранява́тыя (неадуш.)
каранява́тых (адуш.)
Т. каранява́тым каранява́тай
каранява́таю		 каранява́тым каранява́тымі
М. каранява́тым каранява́тай каранява́тым каранява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

караняе́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караняе́д караняе́ды
Р. караняе́да караняе́даў
Д. караняе́ду караняе́дам
В. караняе́да караняе́даў
Т. караняе́дам караняе́дамі
М. караняе́дзе караняе́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

каранямы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каранямы́йны каранямы́йная каранямы́йнае каранямы́йныя
Р. каранямы́йнага каранямы́йнай
каранямы́йнае		 каранямы́йнага каранямы́йных
Д. каранямы́йнаму каранямы́йнай каранямы́йнаму каранямы́йным
В. каранямы́йны (неадуш.)
каранямы́йнага (адуш.)		 каранямы́йную каранямы́йнае каранямы́йныя (неадуш.)
каранямы́йных (адуш.)
Т. каранямы́йным каранямы́йнай
каранямы́йнаю		 каранямы́йным каранямы́йнымі
М. каранямы́йным каранямы́йнай каранямы́йным каранямы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

караняно́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караняно́жка караняно́жкі
Р. караняно́жкі караняно́жак
Д. караняно́жцы караняно́жкам
В. караняно́жку караняно́жак
Т. караняно́жкай
караняно́жкаю		 караняно́жкамі
М. караняно́жцы караняно́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

караняпло́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караняпло́д караняпло́ды
Р. караняпло́да караняпло́даў
Д. караняпло́ду караняпло́дам
В. караняпло́д караняпло́ды
Т. караняпло́дам караняпло́дамі
М. караняпло́дзе караняпло́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

караняпло́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караняпло́дны караняпло́дная караняпло́днае караняпло́дныя
Р. караняпло́днага караняпло́днай
караняпло́днае		 караняпло́днага караняпло́дных
Д. караняпло́днаму караняпло́днай караняпло́днаму караняпло́дным
В. караняпло́дны (неадуш.)
караняпло́днага (адуш.)		 караняпло́дную караняпло́днае караняпло́дныя (неадуш.)
караняпло́дных (адуш.)
Т. караняпло́дным караняпло́днай
караняпло́днаю		 караняпло́дным караняпло́днымі
М. караняпло́дным караняпло́днай караняпло́дным караняпло́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каранярэ́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каранярэ́зка каранярэ́зкі
Р. каранярэ́зкі каранярэ́зак
Д. каранярэ́зцы каранярэ́зкам
В. каранярэ́зку каранярэ́зкі
Т. каранярэ́зкай
каранярэ́зкаю		 каранярэ́зкамі
М. каранярэ́зцы каранярэ́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.