заскуба́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заскуба́ю |
заскуба́ем |
2-я ас. |
заскуба́еш |
заскуба́еце |
3-я ас. |
заскуба́е |
заскуба́юць |
Прошлы час |
м. |
заскуба́ў |
заскуба́лі |
ж. |
заскуба́ла |
н. |
заскуба́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заскуба́й |
заскуба́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заскуба́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заскуго́ліць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заскуго́лю |
заскуго́лім |
2-я ас. |
заскуго́ліш |
заскуго́ліце |
3-я ас. |
заскуго́ліць |
заскуго́ляць |
Прошлы час |
м. |
заскуго́ліў |
заскуго́лілі |
ж. |
заскуго́ліла |
н. |
заскуго́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заскуго́ль |
заскуго́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заскуго́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заску́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заску́р’е |
Р. |
заску́р’я |
Д. |
заску́р’ю |
В. |
заску́р’е |
Т. |
заску́р’ем |
М. |
заску́р’і |
Крыніцы:
piskunou2012.
заску́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заску́рны |
заску́рная |
заску́рнае |
заску́рныя |
Р. |
заску́рнага |
заску́рнай заску́рнае |
заску́рнага |
заску́рных |
Д. |
заску́рнаму |
заску́рнай |
заску́рнаму |
заску́рным |
В. |
заску́рны (неадуш.) заску́рнага (адуш.) |
заску́рную |
заску́рнае |
заску́рныя (неадуш.) заску́рных (адуш.) |
Т. |
заску́рным |
заску́рнай заску́рнаю |
заску́рным |
заску́рнымі |
М. |
заску́рным |
заску́рнай |
заску́рным |
заску́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
засла́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
засла́блю |
засла́бім |
2-я ас. |
засла́біш |
засла́біце |
3-я ас. |
засла́біць |
засла́бяць |
Прошлы час |
м. |
засла́біў |
засла́білі |
ж. |
засла́біла |
н. |
засла́біла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
засла́біўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
засла́бка
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
засла́бка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
засла́бы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
засла́бы |
засла́бая |
засла́бае |
засла́быя |
Р. |
засла́бага |
засла́бай засла́бае |
засла́бага |
засла́бых |
Д. |
засла́баму |
засла́бай |
засла́баму |
засла́бым |
В. |
засла́бы (неадуш.) засла́бага (адуш.) |
засла́бую |
засла́бае |
засла́быя (неадуш.) засла́бых (адуш.) |
Т. |
засла́бым |
засла́бай засла́баю |
засла́бым |
засла́бымі |
М. |
засла́бым |
засла́бай |
засла́бым |
засла́бых |
Іншыя варыянты:
заслабы́.
Крыніцы:
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
заслабы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заслабы́ |
заслаба́я |
заслабо́е |
заслабы́я |
Р. |
заслабо́га |
заслабо́й заслабо́е |
заслабо́га |
заслабы́х |
Д. |
заслабо́му |
заслабо́й |
заслабо́му |
заслабы́м |
В. |
заслабы́ (неадуш.) заслабо́га (адуш.) |
заслабу́ю |
заслабо́е |
заслабы́я (неадуш.) заслабы́х (адуш.) |
Т. |
заслабы́м |
заслабо́й заслабо́ю |
заслабы́м |
заслабы́мі |
М. |
заслабы́м |
заслабо́й |
заслабы́м |
заслабы́х |
Іншыя варыянты:
засла́бы.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заслане́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заслане́нне |
Р. |
заслане́ння |
Д. |
заслане́нню |
В. |
заслане́нне |
Т. |
заслане́ннем |
М. |
заслане́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.