Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зару́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. зару́чка
Р. зару́чкі
Д. зару́чцы
В. зару́чку
Т. зару́чкай
зару́чкаю
М. зару́чцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зару́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зару́чнік зару́чнікі
Р. зару́чніка зару́чнікаў
Д. зару́чніку зару́чнікам
В. зару́чніка зару́чнікаў
Т. зару́чнікам зару́чнікамі
М. зару́чніку зару́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

зару́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зару́чны зару́чная зару́чнае зару́чныя
Р. зару́чнага зару́чнай
зару́чнае
зару́чнага зару́чных
Д. зару́чнаму зару́чнай зару́чнаму зару́чным
В. зару́чны (неадуш.)
зару́чнага (адуш.)
зару́чную зару́чнае зару́чныя (неадуш.)
зару́чных (адуш.)
Т. зару́чным зару́чнай
зару́чнаю
зару́чным зару́чнымі
М. зару́чным зару́чнай зару́чным зару́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

заручо́начка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заручо́начка заручо́начкі
Р. заручо́начкі заручо́начак
Д. заручо́начцы заручо́начкам
В. заручо́начку заручо́начак
Т. заручо́начкай
заручо́начкаю
заручо́начкамі
М. заручо́начцы заручо́начках

Крыніцы: piskunou2012.

заручо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заручо́нка заручо́нкі
Р. заручо́нкі заручо́нак
Д. заручо́нцы заручо́нкам
В. заручо́нку заручо́нак
Т. заручо́нкай
заручо́нкаю
заручо́нкамі
М. заручо́нцы заручо́нках

Крыніцы: piskunou2012.

заручо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заручо́ны заручо́ная заручо́нае заручо́ныя
Р. заручо́нага заручо́най
заручо́нае
заручо́нага заручо́ных
Д. заручо́наму заручо́най заручо́наму заручо́ным
В. заручо́ны
заручо́нага
заручо́ную заручо́нае заручо́ныя
заручо́ных
Т. заручо́ным заручо́най
заручо́наю
заручо́ным заручо́нымі
М. заручо́ным заручо́най заручо́ным заручо́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

заручо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заручо́ны заручо́ная заручо́нае заручо́ныя
Р. заручо́нага заручо́най
заручо́нае
заручо́нага заручо́ных
Д. заручо́наму заручо́най заручо́наму заручо́ным
В. заручо́ны
заручо́нага
заручо́ную заручо́нае заручо́ныя
заручо́ных
Т. заручо́ным заручо́най
заручо́наю
заручо́ным заручо́нымі
М. заручо́ным заручо́най заручо́ным заручо́ных

Кароткая форма: заручо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Зару́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Зару́чча
Р. Зару́чча
Д. Зару́ччу
В. Зару́чча
Т. Зару́ччам
М. Зару́ччы

зару́чынны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зару́чынны зару́чынная зару́чыннае зару́чынныя
Р. зару́чыннага зару́чыннай
зару́чыннае
зару́чыннага зару́чынных
Д. зару́чыннаму зару́чыннай зару́чыннаму зару́чынным
В. зару́чынны
зару́чыннага
зару́чынную зару́чыннае зару́чынныя
зару́чынных
Т. зару́чынным зару́чыннай
зару́чыннаю
зару́чынным зару́чыннымі
М. зару́чынным зару́чыннай зару́чынным зару́чынных

Крыніцы: tsblm1996.

зару́чыны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. зару́чыны
Р. зару́чын
Д. зару́чынам
В. зару́чыны
Т. зару́чынамі
М. зару́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.