Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

эскаматава́ць

‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. эскамату́ю эскамату́ем
2-я ас. эскамату́еш эскамату́еце
3-я ас. эскамату́е эскамату́юць
Прошлы час
м. эскаматава́ў эскаматава́лі
ж. эскаматава́ла
н. эскаматава́ла
Загадны лад
2-я ас. эскамату́й эскамату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час эскаматава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

эскамата́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эскамата́ж
Р. эскамата́жу
Д. эскамата́жу
В. эскамата́ж
Т. эскамата́жам
М. эскамата́жы

Крыніцы: piskunou2012.

эскапа́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эскапа́да
Р. эскапа́ды
Д. эскапа́дзе
В. эскапа́ду
Т. эскапа́дай
эскапа́даю
М. эскапа́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эскапі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эскапі́зм
Р. эскапі́зму
Д. эскапі́зму
В. эскапі́зм
Т. эскапі́змам
М. эскапі́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эскапі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эскапі́ст эскапі́сты
Р. эскапі́ста эскапі́стаў
Д. эскапі́сту эскапі́стам
В. эскапі́ста эскапі́стаў
Т. эскапі́стам эскапі́стамі
М. эскапі́сце эскапі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

эскапі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскапі́сцкі эскапі́сцкая эскапі́сцкае эскапі́сцкія
Р. эскапі́сцкага эскапі́сцкай
эскапі́сцкае
эскапі́сцкага эскапі́сцкіх
Д. эскапі́сцкаму эскапі́сцкай эскапі́сцкаму эскапі́сцкім
В. эскапі́сцкі (неадуш.)
эскапі́сцкага (адуш.)
эскапі́сцкую эскапі́сцкае эскапі́сцкія (неадуш.)
эскапі́сцкіх (адуш.)
Т. эскапі́сцкім эскапі́сцкай
эскапі́сцкаю
эскапі́сцкім эскапі́сцкімі
М. эскапі́сцкім эскапі́сцкай эскапі́сцкім эскапі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

эска́рп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эска́рп эска́рпы
Р. эска́рпа эска́рпаў
Д. эска́рпу эска́рпам
В. эска́рп эска́рпы
Т. эска́рпам эска́рпамі
М. эска́рпе эска́рпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскарпава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эскарпава́нне
Р. эскарпава́ння
Д. эскарпава́нню
В. эскарпава́нне
Т. эскарпава́ннем
М. эскарпава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

эскарпава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскарпава́ны эскарпава́ная эскарпава́нае эскарпава́ныя
Р. эскарпава́нага эскарпава́най
эскарпава́нае
эскарпава́нага эскарпава́ных
Д. эскарпава́наму эскарпава́най эскарпава́наму эскарпава́ным
В. эскарпава́ны (неадуш.)
эскарпава́нага (адуш.)
эскарпава́ную эскарпава́нае эскарпава́ныя (неадуш.)
эскарпава́ных (адуш.)
Т. эскарпава́ным эскарпава́най
эскарпава́наю
эскарпава́ным эскарпава́нымі
М. эскарпава́ным эскарпава́най эскарпава́ным эскарпава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эскарпава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскарпава́ны эскарпава́ная эскарпава́нае эскарпава́ныя
Р. эскарпава́нага эскарпава́най
эскарпава́нае
эскарпава́нага эскарпава́ных
Д. эскарпава́наму эскарпава́най эскарпава́наму эскарпава́ным
В. эскарпава́ны (неадуш.)
эскарпава́нага (адуш.)
эскарпава́ную эскарпава́нае эскарпава́ныя (неадуш.)
эскарпава́ных (адуш.)
Т. эскарпава́ным эскарпава́най
эскарпава́наю
эскарпава́ным эскарпава́нымі
М. эскарпава́ным эскарпава́най эскарпава́ным эскарпава́ных

Кароткая форма: эскарпава́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.