эскаматава́ць
‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| эскамату́ю | эскамату́ем | |
| эскамату́еш | эскамату́еце | |
| эскамату́е | эскамату́юць | |
| Прошлы час | ||
| эскаматава́ў | эскаматава́лі | |
| эскаматава́ла | ||
| эскаматава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| эскамату́й | эскамату́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| эскаматава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)