эскаматава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
эскамату́ецца |
эскамату́юцца |
Прошлы час |
м. |
эскаматава́ўся |
эскаматава́ліся |
ж. |
эскаматава́лася |
н. |
эскаматава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
эскамату́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
эскаматава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
эскамату́ецца |
эскамату́юцца |
Прошлы час |
м. |
эскаматава́ўся |
эскаматава́ліся |
ж. |
эскаматава́лася |
н. |
эскаматава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
эскаматава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
эскаматава́ць
‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
эскамату́ю |
эскамату́ем |
2-я ас. |
эскамату́еш |
эскамату́еце |
3-я ас. |
эскамату́е |
эскамату́юць |
Прошлы час |
м. |
эскаматава́ў |
эскаматава́лі |
ж. |
эскаматава́ла |
н. |
эскаматава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
эскамату́й |
эскамату́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
эскамату́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эскаматава́ць
‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
эскамату́ю |
эскамату́ем |
2-я ас. |
эскамату́еш |
эскамату́еце |
3-я ас. |
эскамату́е |
эскамату́юць |
Прошлы час |
м. |
эскаматава́ў |
эскаматава́лі |
ж. |
эскаматава́ла |
н. |
эскаматава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
эскамату́й |
эскамату́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
эскаматава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эскамата́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эскамата́ж |
Р. |
эскамата́жу |
Д. |
эскамата́жу |
В. |
эскамата́ж |
Т. |
эскамата́жам |
М. |
эскамата́жы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эскапа́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эскапа́да |
Р. |
эскапа́ды |
Д. |
эскапа́дзе |
В. |
эскапа́ду |
Т. |
эскапа́дай эскапа́даю |
М. |
эскапа́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эскапі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эскапі́зм |
Р. |
эскапі́зму |
Д. |
эскапі́зму |
В. |
эскапі́зм |
Т. |
эскапі́змам |
М. |
эскапі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эскапі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эскапі́ст |
эскапі́сты |
Р. |
эскапі́ста |
эскапі́стаў |
Д. |
эскапі́сту |
эскапі́стам |
В. |
эскапі́ста |
эскапі́стаў |
Т. |
эскапі́стам |
эскапі́стамі |
М. |
эскапі́сце |
эскапі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эска́рп
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эска́рп |
эска́рпы |
Р. |
эска́рпа |
эска́рпаў |
Д. |
эска́рпу |
эска́рпам |
В. |
эска́рп |
эска́рпы |
Т. |
эска́рпам |
эска́рпамі |
М. |
эска́рпе |
эска́рпах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.