Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эміса́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эмісі́йна-радыеметры́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эмісі́йна-радыеметры́чны	эмісі́йна-радыеметры́чная	эмісі́йна-радыеметры́чнае	эмісі́йна-радыеметры́чныя
Р.	эмісі́йна-радыеметры́чнага	эмісі́йна-радыеметры́чнай эмісі́йна-радыеметры́чнае	эмісі́йна-радыеметры́чнага	эмісі́йна-радыеметры́чных
Д.	эмісі́йна-радыеметры́чнаму	эмісі́йна-радыеметры́чнай	эмісі́йна-радыеметры́чнаму	эмісі́йна-радыеметры́чным
В.	эмісі́йна-радыеметры́чны (неадуш.) эмісі́йна-радыеметры́чнага (адуш.)	эмісі́йна-радыеметры́чную	эмісі́йна-радыеметры́чнае	эмісі́йна-радыеметры́чныя (неадуш.) эмісі́йна-радыеметры́чных (адуш.)
Т.	эмісі́йна-радыеметры́чным	эмісі́йна-радыеметры́чнай эмісі́йна-радыеметры́чнаю	эмісі́йна-радыеметры́чным	эмісі́йна-радыеметры́чнымі
М.	эмісі́йна-радыеметры́чным	эмісі́йна-радыеметры́чнай	эмісі́йна-радыеметры́чным	эмісі́йна-радыеметры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эмісі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эмісі́йны	эмісі́йная	эмісі́йнае	эмісі́йныя
Р.	эмісі́йнага	эмісі́йнай эмісі́йнае	эмісі́йнага	эмісі́йных
Д.	эмісі́йнаму	эмісі́йнай	эмісі́йнаму	эмісі́йным
В.	эмісі́йны (неадуш.) эмісі́йнага (адуш.)	эмісі́йную	эмісі́йнае	эмісі́йныя (неадуш.) эмісі́йных (адуш.)
Т.	эмісі́йным	эмісі́йнай эмісі́йнаю	эмісі́йным	эмісі́йнымі
М.	эмісі́йным	эмісі́йнай	эмісі́йным	эмісі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмі́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмітава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эмітава́ны	эмітава́ная	эмітава́нае	эмітава́ныя
Р.	эмітава́нага	эмітава́най эмітава́нае	эмітава́нага	эмітава́ных
Д.	эмітава́наму	эмітава́най	эмітава́наму	эмітава́ным
В.	эмітава́ны (неадуш.) эмітава́нага (адуш.)	эмітава́ную	эмітава́нае	эмітава́ныя (неадуш.) эмітава́ных (адуш.)
Т.	эмітава́ным	эмітава́най эмітава́наю	эмітава́ным	эмітава́нымі
М.	эмітава́ным	эмітава́най	эмітава́ным	эмітава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

эмітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эмітава́ны	эмітава́ная	эмітава́нае	эмітава́ныя
Р.	эмітава́нага	эмітава́най эмітава́нае	эмітава́нага	эмітава́ных
Д.	эмітава́наму	эмітава́най	эмітава́наму	эмітава́ным
В.	эмітава́ны (неадуш.) эмітава́нага (адуш.)	эмітава́ную	эмітава́нае	эмітава́ныя (неадуш.) эмітава́ных (адуш.)
Т.	эмітава́ным	эмітава́най эмітава́наю	эмітава́ным	эмітава́нымі
М.	эмітава́ным	эмітава́най	эмітава́ным	эмітава́ных

Кароткая форма: эмітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эмітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эмітава́ны	эмітава́ная	эмітава́нае	эмітава́ныя
Р.	эмітава́нага	эмітава́най эмітава́нае	эмітава́нага	эмітава́ных
Д.	эмітава́наму	эмітава́най	эмітава́наму	эмітава́ным
В.	эмітава́ны (неадуш.) эмітава́нага (адуш.)	эмітава́ную	эмітава́нае	эмітава́ныя (неадуш.) эмітава́ных (адуш.)
Т.	эмітава́ным	эмітава́най эмітава́наю	эмітава́ным	эмітава́нымі
М.	эмітава́ным	эмітава́най	эмітава́ным	эмітава́ных

Кароткая форма: эмітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эмітава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

эмітава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

эмітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum