эмітава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмітава́ны эмітава́ная эмітава́нае эмітава́ныя
Р. эмітава́нага эмітава́най
эмітава́нае		 эмітава́нага эмітава́ных
Д. эмітава́наму эмітава́най эмітава́наму эмітава́ным
В. эмітава́ны (неадуш.)
эмітава́нага (адуш.)		 эмітава́ную эмітава́нае эмітава́ныя (неадуш.)
эмітава́ных (адуш.)
Т. эмітава́ным эмітава́най
эмітава́наю		 эмітава́ным эмітава́нымі
М. эмітава́ным эмітава́най эмітава́ным эмітава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)