экзальтацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экзальтацы́йны |
экзальтацы́йная |
экзальтацы́йнае |
экзальтацы́йныя |
| Р. |
экзальтацы́йнага |
экзальтацы́йнай
экзальтацы́йнае |
экзальтацы́йнага |
экзальтацы́йных |
| Д. |
экзальтацы́йнаму |
экзальтацы́йнай |
экзальтацы́йнаму |
экзальтацы́йным |
| В. |
экзальтацы́йны (неадуш.)
экзальтацы́йнага (адуш.) |
экзальтацы́йную |
экзальтацы́йнае |
экзальтацы́йныя (неадуш.)
экзальтацы́йных (адуш.) |
| Т. |
экзальтацы́йным |
экзальтацы́йнай
экзальтацы́йнаю |
экзальтацы́йным |
экзальтацы́йнымі |
| М. |
экзальтацы́йным |
экзальтацы́йнай |
экзальтацы́йным |
экзальтацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
экзальта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
экзальта́цыя |
| Р. |
экзальта́цыі |
| Д. |
экзальта́цыі |
| В. |
экзальта́цыю |
| Т. |
экзальта́цыяй
экзальта́цыяю |
| М. |
экзальта́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экза́мен
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экза́мен |
экза́мены |
| Р. |
экза́мену |
экза́менаў |
| Д. |
экза́мену |
экза́менам |
| В. |
экза́мен |
экза́мены |
| Т. |
экза́менам |
экза́менамі |
| М. |
экза́мене |
экза́менах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экзаменава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экзаменава́ны |
экзаменава́ная |
экзаменава́нае |
экзаменава́ныя |
| Р. |
экзаменава́нага |
экзаменава́най
экзаменава́нае |
экзаменава́нага |
экзаменава́ных |
| Д. |
экзаменава́наму |
экзаменава́най |
экзаменава́наму |
экзаменава́ным |
| В. |
экзаменава́ны (неадуш.)
экзаменава́нага (адуш.) |
экзаменава́ную |
экзаменава́нае |
экзаменава́ныя (неадуш.)
экзаменава́ных (адуш.) |
| Т. |
экзаменава́ным |
экзаменава́най
экзаменава́наю |
экзаменава́ным |
экзаменава́нымі |
| М. |
экзаменава́ным |
экзаменава́най |
экзаменава́ным |
экзаменава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
экзаменава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экзаменава́ны |
экзаменава́ная |
экзаменава́нае |
экзаменава́ныя |
| Р. |
экзаменава́нага |
экзаменава́най
экзаменава́нае |
экзаменава́нага |
экзаменава́ных |
| Д. |
экзаменава́наму |
экзаменава́най |
экзаменава́наму |
экзаменава́ным |
| В. |
экзаменава́ны (неадуш.)
экзаменава́нага (адуш.) |
экзаменава́ную |
экзаменава́нае |
экзаменава́ныя (неадуш.)
экзаменава́ных (адуш.) |
| Т. |
экзаменава́ным |
экзаменава́най
экзаменава́наю |
экзаменава́ным |
экзаменава́нымі |
| М. |
экзаменава́ным |
экзаменава́най |
экзаменава́ным |
экзаменава́ных |
Кароткая форма: экзаменава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
экзаменава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
экзамену́юся |
экзамену́емся |
| 2-я ас. |
экзамену́ешся |
экзамену́ецеся |
| 3-я ас. |
экзамену́ецца |
экзамену́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
экзаменава́ўся |
экзаменава́ліся |
| ж. |
экзаменава́лася |
| н. |
экзаменава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
экзамену́йся |
экзамену́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
экзамену́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экзаменава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
экзамену́ю |
экзамену́ем |
| 2-я ас. |
экзамену́еш |
экзамену́еце |
| 3-я ас. |
экзамену́е |
экзамену́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
экзаменава́ў |
экзаменава́лі |
| ж. |
экзаменава́ла |
| н. |
экзаменава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
экзамену́й |
экзамену́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
экзамену́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экзамена́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экзамена́тар |
экзамена́тары |
| Р. |
экзамена́тара |
экзамена́тараў |
| Д. |
экзамена́тару |
экзамена́тарам |
| В. |
экзамена́тара |
экзамена́тараў |
| Т. |
экзамена́тарам |
экзамена́тарамі |
| М. |
экзамена́тару |
экзамена́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экзамена́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экзамена́тарка |
экзамена́таркі |
| Р. |
экзамена́таркі |
экзамена́тарак |
| Д. |
экзамена́тарцы |
экзамена́таркам |
| В. |
экзамена́тарку |
экзамена́тарак |
| Т. |
экзамена́таркай
экзамена́таркаю |
экзамена́таркамі |
| М. |
экзамена́тарцы |
экзамена́тарках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
экзамена́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экзамена́тарскі |
экзамена́тарская |
экзамена́тарскае |
экзамена́тарскія |
| Р. |
экзамена́тарскага |
экзамена́тарскай
экзамена́тарскае |
экзамена́тарскага |
экзамена́тарскіх |
| Д. |
экзамена́тарскаму |
экзамена́тарскай |
экзамена́тарскаму |
экзамена́тарскім |
| В. |
экзамена́тарскі (неадуш.)
экзамена́тарскага (адуш.) |
экзамена́тарскую |
экзамена́тарскае |
экзамена́тарскія (неадуш.)
экзамена́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
экзамена́тарскім |
экзамена́тарскай
экзамена́тарскаю |
экзамена́тарскім |
экзамена́тарскімі |
| М. |
экзамена́тарскім |
экзамена́тарскай |
экзамена́тарскім |
экзамена́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.