Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уцяжа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уцяжа́рваю уцяжа́рваем
2-я ас. уцяжа́рваеш уцяжа́рваеце
3-я ас. уцяжа́рвае уцяжа́рваюць
Прошлы час
м. уцяжа́рваў уцяжа́рвалі
ж. уцяжа́рвала
н. уцяжа́рвала
Загадны лад
2-я ас. уцяжа́рвай уцяжа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уцяжа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцяжа́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уцяжа́рыцца уцяжа́рацца
Прошлы час
м. уцяжа́рыўся уцяжа́рыліся
ж. уцяжа́рылася
н. уцяжа́рылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

уцяжа́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяжа́ру уцяжа́рым
2-я ас. уцяжа́рыш уцяжа́рыце
3-я ас. уцяжа́рыць уцяжа́раць
Прошлы час
м. уцяжа́рыў уцяжа́рылі
ж. уцяжа́рыла
н. уцяжа́рыла
Загадны лад
2-я ас. уцяжа́р уцяжа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцяжа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уця́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уця́жлівы уця́жлівая уця́жлівае уця́жлівыя
Р. уця́жлівага уця́жлівай
уця́жлівае
уця́жлівага уця́жлівых
Д. уця́жліваму уця́жлівай уця́жліваму уця́жлівым
В. уця́жлівы (неадуш.)
уця́жлівага (адуш.)
уця́жлівую уця́жлівае уця́жлівыя (неадуш.)
уця́жлівых (адуш.)
Т. уця́жлівым уця́жлівай
уця́жліваю
уця́жлівым уця́жлівымі
М. уця́жлівым уця́жлівай уця́жлівым уця́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

уцяжны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцяжны́ уцяжна́я уцяжно́е уцяжны́я
Р. уцяжно́га уцяжно́й
уцяжно́е
уцяжно́га уцяжны́х
Д. уцяжно́му уцяжно́й уцяжно́му уцяжны́м
В. уцяжны́ (неадуш.)
уцяжно́га (адуш.)
уцяжну́ю уцяжно́е уцяжны́я (неадуш.)
уцяжны́х (адуш.)
Т. уцяжны́м уцяжно́й
уцяжно́ю
уцяжны́м уцяжны́мі
М. уцяжны́м уцяжно́й уцяжны́м уцяжны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уця́жыць

‘зрабіць што-небудзь цяжэйшым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уця́жу уця́жым
2-я ас. уця́жыш уця́жыце
3-я ас. уця́жыць уця́жаць
Прошлы час
м. уця́жыў уця́жылі
ж. уця́жыла
н. уця́жыла
Загадны лад
2-я ас. уця́ж уця́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час уця́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уцяка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уцяка́нне
Р. уцяка́ння
Д. уцяка́нню
В. уцяка́нне
Т. уцяка́ннем
М. уцяка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уцяка́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцяка́цкі уцяка́цкая уцяка́цкае уцяка́цкія
Р. уцяка́цкага уцяка́цкай
уцяка́цкае
уцяка́цкага уцяка́цкіх
Д. уцяка́цкаму уцяка́цкай уцяка́цкаму уцяка́цкім
В. уцяка́цкі (неадуш.)
уцяка́цкага (адуш.)
уцяка́цкую уцяка́цкае уцяка́цкія (неадуш.)
уцяка́цкіх (адуш.)
Т. уцяка́цкім уцяка́цкай
уцяка́цкаю
уцяка́цкім уцяка́цкімі
М. уцяка́цкім уцяка́цкай уцяка́цкім уцяка́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

уцяка́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уцяка́цтва
Р. уцяка́цтва
Д. уцяка́цтву
В. уцяка́цтва
Т. уцяка́цтвам
М. уцяка́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

уцяка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уцяка́ю уцяка́ем
2-я ас. уцяка́еш уцяка́еце
3-я ас. уцяка́е уцяка́юць
Прошлы час
м. уцяка́ў уцяка́лі
ж. уцяка́ла
н. уцяка́ла
Загадны лад
2-я ас. уцяка́й уцяка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уцяка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.