уцяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уцяка́нне | |
уцяка́ння | |
уцяка́нню | |
уцяка́нне | |
уцяка́ннем | |
уцяка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
уцяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уцяка́нне | |
уцяка́ння | |
уцяка́нню | |
уцяка́нне | |
уцяка́ннем | |
уцяка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)