упільно́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упільно́ўваюся |
упільно́ўваемся |
2-я ас. |
упільно́ўваешся |
упільно́ўваецеся |
3-я ас. |
упільно́ўваецца |
упільно́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
упільно́ўваўся |
упільно́ўваліся |
ж. |
упільно́ўвалася |
н. |
упільно́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упільно́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
упільно́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упільно́ўваю |
упільно́ўваем |
2-я ас. |
упільно́ўваеш |
упільно́ўваеце |
3-я ас. |
упільно́ўвае |
упільно́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
упільно́ўваў |
упільно́ўвалі |
ж. |
упільно́ўвала |
н. |
упільно́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
упільно́ўвай |
упільно́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упільно́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упіна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
упіна́нне |
Р. |
упіна́ння |
Д. |
упіна́нню |
В. |
упіна́нне |
Т. |
упіна́ннем |
М. |
упіна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
упіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упіна́юся |
упіна́емся |
2-я ас. |
упіна́ешся |
упіна́ецеся |
3-я ас. |
упіна́ецца |
упіна́юцца |
Прошлы час |
м. |
упіна́ўся |
упіна́ліся |
ж. |
упіна́лася |
н. |
упіна́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
упіна́йся |
упіна́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упіндзю́рыць
‘груба, недарэчна ўціснуць, уставіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упіндзю́ру |
упіндзю́рым |
2-я ас. |
упіндзю́рыш |
упіндзю́рыце |
3-я ас. |
упіндзю́рыць |
упіндзю́раць |
Прошлы час |
м. |
упіндзю́рыў |
упіндзю́рылі |
ж. |
упіндзю́рыла |
н. |
упіндзю́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упіндзю́р |
упіндзю́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упіндзю́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упі́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
упі́р |
упі́ры |
Р. |
упі́ра |
упі́раў |
Д. |
упі́ру |
упі́рам |
В. |
упі́ра |
упі́раў |
Т. |
упі́рам |
упі́рамі |
М. |
упі́ру |
упі́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Упі́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Упі́рава |
Р. |
Упі́рава |
Д. |
Упі́раву |
В. |
Упі́рава |
Т. |
Упі́равам |
М. |
Упі́раве |
упіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
упіра́нне |
Р. |
упіра́ння |
Д. |
упіра́нню |
В. |
упіра́нне |
Т. |
упіра́ннем |
М. |
упіра́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упіра́юся |
упіра́емся |
2-я ас. |
упіра́ешся |
упіра́ецеся |
3-я ас. |
упіра́ецца |
упіра́юцца |
Прошлы час |
м. |
упіра́ўся |
упіра́ліся |
ж. |
упіра́лася |
н. |
упіра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
упіра́йся |
упіра́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упіра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.