упі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упі́р упі́ры
Р. упі́ра упі́раў
Д. упі́ру упі́рам
В. упі́ра упі́раў
Т. упі́рам упі́рамі
М. упі́ру упі́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)