упіндзю́рыць

‘груба, недарэчна ўціснуць, уставіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упіндзю́ру упіндзю́рым
2-я ас. упіндзю́рыш упіндзю́рыце
3-я ас. упіндзю́рыць упіндзю́раць
Прошлы час
м. упіндзю́рыў упіндзю́рылі
ж. упіндзю́рыла
н. упіндзю́рыла
Загадны лад
2-я ас. упіндзю́р упіндзю́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час упіндзю́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)