уме́рзнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уме́рзну |
уме́рзнем |
| 2-я ас. |
уме́рзнеш |
уме́рзнеце |
| 3-я ас. |
уме́рзне |
уме́рзнуць |
| Прошлы час |
| м. |
умё́рз |
уме́рзлі |
| ж. |
уме́рзла |
| н. |
уме́рзла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уме́рзні |
уме́рзніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умё́рзшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уме́рзці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уме́рзну |
уме́рзнем |
| 2-я ас. |
уме́рзнеш |
уме́рзнеце |
| 3-я ас. |
уме́рзне |
уме́рзнуць |
| Прошлы час |
| м. |
умё́рз |
уме́рзлі |
| ж. |
уме́рзла |
| н. |
уме́рзла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уме́рзні |
уме́рзніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умё́рзшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
умеркава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
умеркава́насць |
| Р. |
умеркава́насці |
| Д. |
умеркава́насці |
| В. |
умеркава́насць |
| Т. |
умеркава́насцю |
| М. |
умеркава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
умеркава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умеркава́ны |
умеркава́ная |
умеркава́нае |
умеркава́ныя |
| Р. |
умеркава́нага |
умеркава́най умеркава́нае |
умеркава́нага |
умеркава́ных |
| Д. |
умеркава́наму |
умеркава́най |
умеркава́наму |
умеркава́ным |
| В. |
умеркава́ны (неадуш.) умеркава́нага (адуш.) |
умеркава́ную |
умеркава́нае |
умеркава́ныя (неадуш.) умеркава́ных (адуш.) |
| Т. |
умеркава́ным |
умеркава́най умеркава́наю |
умеркава́ным |
умеркава́нымі |
| М. |
умеркава́ным |
умеркава́най |
умеркава́ным |
умеркава́ных |
Кароткая форма: умеркава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
умеркава́ць
‘усадзіць што-небудзь (умеркаваць нож)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умярку́ю |
умярку́ем |
| 2-я ас. |
умярку́еш |
умярку́еце |
| 3-я ас. |
умярку́е |
умярку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
умеркава́ў |
умеркава́лі |
| ж. |
умеркава́ла |
| н. |
умеркава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умярку́й |
умярку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умеркава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уме́рці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умру́ |
умро́м |
| 2-я ас. |
умрэ́ш |
умраце́ |
| 3-я ас. |
умрэ́ |
умру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
умё́р |
уме́рлі |
| ж. |
уме́рла |
| н. |
уме́рла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умры́ |
умры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умё́ршы |
Крыніцы:
piskunou2012.