умеркава́ць
‘усадзіць што-небудзь (умеркаваць нож)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| умярку́ю | умярку́ем | |
| умярку́еш | умярку́еце | |
| умярку́е | умярку́юць | |
| Прошлы час | ||
| умеркава́ў | умеркава́лі | |
| умеркава́ла | ||
| умеркава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| умярку́й | умярку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| умеркава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)