Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сувінава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сувінава́тасць
Р. сувінава́тасці
Д. сувінава́тасці
В. сувінава́тасць
Т. сувінава́тасцю
М. сувінава́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувінава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувінава́ты сувінава́тая сувінава́тае сувінава́тыя
Р. сувінава́тага сувінава́тай
сувінава́тае		 сувінава́тага сувінава́тых
Д. сувінава́таму сувінава́тай сувінава́таму сувінава́тым
В. сувінава́ты (неадуш.)
сувінава́тага (адуш.)		 сувінава́тую сувінава́тае сувінава́тыя (неадуш.)
сувінава́тых (адуш.)
Т. сувінава́тым сувінава́тай
сувінава́таю		 сувінава́тым сувінава́тымі
М. сувінава́тым сувінава́тай сувінава́тым сувінава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувіно́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувіно́ўнік сувіно́ўнікі
Р. сувіно́ўніка сувіно́ўнікаў
Д. сувіно́ўніку сувіно́ўнікам
В. сувіно́ўніка сувіно́ўнікаў
Т. сувіно́ўнікам сувіно́ўнікамі
М. сувіно́ўніку сувіно́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувіно́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сувіно́ўніца сувіно́ўніцы
Р. сувіно́ўніцы сувіно́ўніц
Д. сувіно́ўніцы сувіно́ўніцам
В. сувіно́ўніцу сувіно́ўніц
Т. сувіно́ўніцай
сувіно́ўніцаю		 сувіно́ўніцамі
М. сувіно́ўніцы сувіно́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сувіра́юся сувіра́емся
2-я ас. сувіра́ешся сувіра́ецеся
3-я ас. сувіра́ецца сувіра́юцца
Прошлы час
м. сувіра́ўся сувіра́ліся
ж. сувіра́лася
н. сувіра́лася
Загадны лад
2-я ас. сувіра́йся сувіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сувіра́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

суво́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суво́й суво́і
Р. суво́я суво́яў
Д. суво́ю суво́ям
В. суво́й суво́і
Т. суво́ем суво́ямі
М. суво́і суво́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суво́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суво́йны суво́йная суво́йнае суво́йныя
Р. суво́йнага суво́йнай
суво́йнае		 суво́йнага суво́йных
Д. суво́йнаму суво́йнай суво́йнаму суво́йным
В. суво́йны суво́йную суво́йнае суво́йныя
Т. суво́йным суво́йнай
суво́йнаю		 суво́йным суво́йнымі
М. суво́йным суво́йнай суво́йным суво́йных

Крыніцы: tsblm1996.

суво́ра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
суво́ра - -

Крыніцы: piskunou2012.

суво́равец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суво́равец суво́раўцы
Р. суво́раўца суво́раўцаў
Д. суво́раўцу суво́раўцам
В. суво́раўца суво́раўцаў
Т. суво́раўцам суво́раўцамі
М. суво́раўцу суво́раўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суво́расць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. суво́расць
Р. суво́расці
Д. суво́расці
В. суво́расць
Т. суво́расцю
М. суво́расці

Крыніцы: piskunou2012.