ру́калатка
‘рукаятка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ру́калатка |
ру́калаткі |
Р. |
ру́калаткі |
ру́калатак |
Д. |
ру́калатцы |
ру́калаткам |
В. |
ру́калатку |
ру́калаткі |
Т. |
ру́калаткай ру́калаткаю |
ру́калаткамі |
М. |
ру́калатцы |
ру́калатках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
рукамы́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рукамы́йнік |
рукамы́йнікі |
Р. |
рукамы́йніка |
рукамы́йнікаў |
Д. |
рукамы́йніку |
рукамы́йнікам |
В. |
рукамы́йнік |
рукамы́йнікі |
Т. |
рукамы́йнікам |
рукамы́йнікамі |
М. |
рукамы́йніку |
рукамы́йніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рукамы́йніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рукамы́йніца |
рукамы́йніцы |
Р. |
рукамы́йніцы |
рукамы́йніц |
Д. |
рукамы́йніцы |
рукамы́йніцам |
В. |
рукамы́йніцу |
рукамы́йніцы |
Т. |
рукамы́йніцай рукамы́йніцаю |
рукамы́йніцамі |
М. |
рукамы́йніцы |
рукамы́йніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
рука́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рука́нне |
рука́нні |
Р. |
рука́ння |
рука́нняў |
Д. |
рука́нню |
рука́нням |
В. |
рука́нне |
рука́нні |
Т. |
рука́ннем |
рука́ннямі |
М. |
рука́нні |
рука́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
рукапаклада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рукапаклада́нне |
Р. |
рукапаклада́ння |
Д. |
рукапаклада́нню |
В. |
рукапаклада́нне |
Т. |
рукапаклада́ннем |
М. |
рукапаклада́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
рукапаклада́ць
‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рукапаклада́ю |
рукапаклада́ем |
2-я ас. |
рукапаклада́еш |
рукапаклада́еце |
3-я ас. |
рукапаклада́е |
рукапаклада́юць |
Прошлы час |
м. |
рукапаклада́ў |
рукапаклада́лі |
ж. |
рукапаклада́ла |
н. |
рукапаклада́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рукапаклада́й |
рукапаклада́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рукапаклада́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рукапакла́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рукапакла́дзены |
рукапакла́дзеная |
рукапакла́дзенае |
рукапакла́дзеныя |
Р. |
рукапакла́дзенага |
рукапакла́дзенай рукапакла́дзенае |
рукапакла́дзенага |
рукапакла́дзеных |
Д. |
рукапакла́дзенаму |
рукапакла́дзенай |
рукапакла́дзенаму |
рукапакла́дзеным |
В. |
рукапакла́дзены (неадуш.) рукапакла́дзенага (адуш.) |
рукапакла́дзеную |
рукапакла́дзенае |
рукапакла́дзеныя (неадуш.) рукапакла́дзеных (адуш.) |
Т. |
рукапакла́дзеным |
рукапакла́дзенай рукапакла́дзенаю |
рукапакла́дзеным |
рукапакла́дзенымі |
М. |
рукапакла́дзеным |
рукапакла́дзенай |
рукапакла́дзеным |
рукапакла́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рукапакла́сці
‘пасвяціць каго-небудзь у духоўны сан’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рукапакладу́ |
рукапакладзё́м |
2-я ас. |
рукапакладзе́ш |
рукапакладзяце́ |
3-я ас. |
рукапакладзе́ |
рукапакладу́ць |
Прошлы час |
м. |
рукапакла́ў |
рукапакла́лі |
ж. |
рукапакла́ла |
н. |
рукапакла́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рукапакладзі́ |
рукапакладзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
рукапакла́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рукапаціска́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рукапаціска́нне |
Р. |
рукапаціска́ння |
Д. |
рукапаціска́нню |
В. |
рукапаціска́нне |
Т. |
рукапаціска́ннем |
М. |
рукапаціска́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.