рукамы́йніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рукамы́йніца рукамы́йніцы
Р. рукамы́йніцы рукамы́йніц
Д. рукамы́йніцы рукамы́йніцам
В. рукамы́йніцу рукамы́йніцы
Т. рукамы́йніцай
рукамы́йніцаю		 рукамы́йніцамі
М. рукамы́йніцы рукамы́йніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)