рукамы́йніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рукамы́йніца | рукамы́йніцы | |
| рукамы́йніцы | рукамы́йніц | |
| рукамы́йніцы | рукамы́йніцам | |
| рукамы́йніцу | рукамы́йніцы | |
| рукамы́йніцай рукамы́йніцаю |
рукамы́йніцамі | |
| рукамы́йніцы | рукамы́йніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)