рука́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
рука́нне | рука́нні | |
рука́ння | рука́нняў | |
рука́нню | рука́нням | |
рука́нне | рука́нні | |
рука́ннем | рука́ннямі | |
рука́нні | рука́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)