рукамы́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рукамы́йнік рукамы́йнікі
Р. рукамы́йніка рукамы́йнікаў
Д. рукамы́йніку рукамы́йнікам
В. рукамы́йнік рукамы́йнікі
Т. рукамы́йнікам рукамы́йнікамі
М. рукамы́йніку рукамы́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)