Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

мірае́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мірае́дства
Р. мірае́дства
Д. мірае́дству
В. мірае́дства
Т. мірае́дствам
М. мірае́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

міра́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міра́ж міражы́
Р. міражу́ міражо́ў
Д. міражу́ міража́м
В. міра́ж міражы́
Т. міражо́м міража́мі
М. міражы́ міража́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міра́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міра́жны міра́жная міра́жнае міра́жныя
Р. міра́жнага міра́жнай
міра́жнае		 міра́жнага міра́жных
Д. міра́жнаму міра́жнай міра́жнаму міра́жным
В. міра́жны (неадуш.)
міра́жнага (адуш.)		 міра́жную міра́жнае міра́жныя (неадуш.)
міра́жных (адуш.)
Т. міра́жным міра́жнай
міра́жнаю		 міра́жным міра́жнымі
М. міра́жным міра́жнай міра́жным міра́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міра́кль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міра́кль міра́клі
Р. міра́кля міра́кляў
Д. міра́клю міра́клям
В. міра́кль міра́клі
Т. міра́клем міра́клямі
М. міра́клі міра́клях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

міралю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міралю́б міралю́бы
Р. міралю́ба міралю́баў
Д. міралю́бу міралю́бам
В. міралю́ба міралю́баў
Т. міралю́бам міралю́бамі
М. міралю́бе міралю́бах

Крыніцы: piskunou2012.

міралюбі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
міралюбі́ва міралюбі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

міралюбі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. міралюбі́васць
Р. міралюбі́васці
Д. міралюбі́васці
В. міралюбі́васць
Т. міралюбі́васцю
М. міралюбі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міралюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міралюбі́вы міралюбі́вая міралюбі́вае міралюбі́выя
Р. міралюбі́вага міралюбі́вай
міралюбі́вае		 міралюбі́вага міралюбі́вых
Д. міралюбі́ваму міралюбі́вай міралюбі́ваму міралюбі́вым
В. міралюбі́вы (неадуш.)
міралюбі́вага (адуш.)		 міралюбі́вую міралюбі́вае міралюбі́выя (неадуш.)
міралюбі́вых (адуш.)
Т. міралюбі́вым міралюбі́вай
міралюбі́ваю		 міралюбі́вым міралюбі́вымі
М. міралюбі́вым міралюбі́вай міралюбі́вым міралюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міралю́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
міралю́бна міралю́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

міралю́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. міралю́бнасць
Р. міралю́бнасці
Д. міралю́бнасці
В. міралю́бнасць
Т. міралю́бнасцю
М. міралю́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.