міралюбі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
міралюбі́васць | |
міралюбі́васці | |
міралюбі́васці | |
міралюбі́васць | |
міралюбі́васцю | |
міралюбі́васці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)