куражэ́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
куражэ́р | куражэ́ры | |
куражэ́ра | куражэ́раў | |
куражэ́ру | куражэ́рам | |
куражэ́ра | куражэ́раў | |
куражэ́рам | куражэ́рамі | |
куражэ́ру | куражэ́рах |
Крыніцы:
куражэ́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
куражэ́р | куражэ́ры | |
куражэ́ра | куражэ́раў | |
куражэ́ру | куражэ́рам | |
куражэ́ра | куражэ́раў | |
куражэ́рам | куражэ́рамі | |
куражэ́ру | куражэ́рах |
Крыніцы:
кура́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кура́й | кура́і | |
кура́я | кура́яў | |
кура́ю | кура́ям | |
кура́й | кура́і | |
кура́ем | кура́ямі | |
кура́і | кура́ях |
Крыніцы:
Кура́каўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Кура́каўшчына | |
Кура́каўшчыны | |
Кура́каўшчыне | |
Кура́каўшчыну | |
Кура́каўшчынай Кура́каўшчынаю |
|
Кура́каўшчыне |
Кура́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Кура́кі | |
Кура́каў | |
Кура́кам | |
Кура́кі | |
Кура́камі | |
Кура́ках |
курале́сіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
курале́шу | курале́сім | |
курале́сіш | курале́сіце | |
курале́сіць | курале́сяць | |
Прошлы час | ||
курале́сіў | курале́сілі | |
курале́сіла | ||
курале́сіла | ||
Загадны лад | ||
курале́сь | курале́сьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
курале́сячы |
Крыніцы:
Куране́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Куране́ц | |
Куранца́ | |
Куранцу́ | |
Куране́ц | |
Куранцо́м | |
Куранцы́ |
куране́цкі
прыметнік, адносны
куране́цкі | куране́цкая | куране́цкае | куране́цкія | |
куране́цкага | куране́цкай куране́цкае |
куране́цкага | куране́цкіх | |
куране́цкаму | куране́цкай | куране́цкаму | куране́цкім | |
куране́цкі ( куране́цкага ( |
куране́цкую | куране́цкае | куране́цкія ( куране́цкіх ( |
|
куране́цкім | куране́цкай куране́цкаю |
куране́цкім | куране́цкімі | |
куране́цкім | куране́цкай | куране́цкім | куране́цкіх |
Крыніцы:
куранё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
куранё́ | кураня́ты | |
кураня́ці | кураня́т | |
кураня́ці | кураня́там | |
куранё́ | кураня́т | |
куранё́м | кураня́тамі | |
кураня́ці | кураня́тах |
Іншыя варыянты: кураня́.
Крыніцы:
куранны́
прыметнік, адносны
куранны́ | куранна́я | куранно́е | куранны́я | |
куранно́га | куранно́й куранно́е |
куранно́га | куранны́х | |
куранно́му | куранно́й | куранно́му | куранны́м | |
куранны́ ( куранно́га ( |
куранну́ю | куранно́е | куранны́я ( куранны́х ( |
|
куранны́м | куранно́й куранно́ю |
куранны́м | куранны́мі | |
куранны́м | куранно́й | куранны́м | куранны́х |
Крыніцы:
куранны́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
куранны́ | куранны́я | |
куранно́га | куранны́х | |
куранно́му | куранны́м | |
куранно́га | куранны́х | |
куранны́м | куранны́мі | |
куранны́м | куранны́х |
Крыніцы: