Куране́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Куране́ц
Р. Куранца́
Д. Куранцу́
В. Куране́ц
Т. Куранцо́м
М. Куранцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)