куранны́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. куранны́ куранны́я
Р. куранно́га куранны́х
Д. куранно́му куранны́м
В. куранно́га куранны́х
Т. куранны́м куранны́мі
М. куранны́м куранны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)