заіка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заіка́юся |
заіка́емся |
| 2-я ас. |
заіка́ешся |
заіка́ецеся |
| 3-я ас. |
заіка́ецца |
заіка́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
заіка́ўся |
заіка́ліся |
| ж. |
заіка́лася |
| н. |
заіка́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заіка́йся |
заіка́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заіка́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заікліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| заікліва |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
заі́клівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заі́клівасць |
| Р. |
заі́клівасці |
| Д. |
заі́клівасці |
| В. |
заі́клівасць |
| Т. |
заі́клівасцю |
| М. |
заі́клівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
заі́клівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заі́клівы |
заі́клівая |
заі́клівае |
заі́клівыя |
| Р. |
заі́клівага |
заі́клівай заі́клівае |
заі́клівага |
заі́клівых |
| Д. |
заі́кліваму |
заі́клівай |
заі́кліваму |
заі́клівым |
| В. |
заі́клівы (неадуш.) заі́клівага (адуш.) |
заі́клівую |
заі́клівае |
заі́клівыя (неадуш.) заі́клівых (адуш.) |
| Т. |
заі́клівым |
заі́клівай заі́кліваю |
заі́клівым |
заі́клівымі |
| М. |
заі́клівым |
заі́клівай |
заі́клівым |
заі́клівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
заікну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заікну́ся |
заікнё́мся |
| 2-я ас. |
заікне́шся |
заікняце́ся |
| 3-я ас. |
заікне́цца |
заікну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
заікну́ўся |
заікну́ліся |
| ж. |
заікну́лася |
| н. |
заікну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заікні́ся |
заікні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заікну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заі́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заі́л |
заі́лы |
| Р. |
заі́ла |
заі́лаў |
| Д. |
заі́лу |
заі́лам |
| В. |
заі́ла |
заі́лаў |
| Т. |
заі́лам |
заі́ламі |
| М. |
заі́ле |
заі́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заіле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заіле́нне |
| Р. |
заіле́ння |
| Д. |
заіле́нню |
| В. |
заіле́нне |
| Т. |
заіле́ннем |
| М. |
заіле́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заі́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заі́лены |
заі́леная |
заі́ленае |
заі́леныя |
| Р. |
заі́ленага |
заі́ленай заі́ленае |
заі́ленага |
заі́леных |
| Д. |
заі́ленаму |
заі́ленай |
заі́ленаму |
заі́леным |
| В. |
заі́лены (неадуш.) заі́ленага (адуш.) |
заі́леную |
заі́ленае |
заі́леныя (неадуш.) заі́леных (адуш.) |
| Т. |
заі́леным |
заі́ленай заі́ленаю |
заі́леным |
заі́ленымі |
| М. |
заі́леным |
заі́ленай |
заі́леным |
заі́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заі́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заі́лены |
заі́леная |
заі́ленае |
заі́леныя |
| Р. |
заі́ленага |
заі́ленай заі́ленае |
заі́ленага |
заі́леных |
| Д. |
заі́ленаму |
заі́ленай |
заі́ленаму |
заі́леным |
| В. |
заі́лены (неадуш.) заі́ленага (адуш.) |
заі́леную |
заі́ленае |
заі́леныя (неадуш.) заі́леных (адуш.) |
| Т. |
заі́леным |
заі́ленай заі́ленаю |
заі́леным |
заі́ленымі |
| М. |
заі́леным |
заі́ленай |
заі́леным |
заі́леных |
Кароткая форма: заі́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заілі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заілі́цца |
заіля́цца |
| Прошлы час |
| м. |
заілі́ўся |
заілі́ліся |
| ж. |
заілі́лася |
| н. |
заілі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заілі́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.