завада́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
завада́тар |
завада́тары |
| Р. |
завада́тара |
завада́тараў |
| Д. |
завада́тару |
завада́тарам |
| В. |
завада́тара |
завада́тараў |
| Т. |
завада́тарам |
завада́тарамі |
| М. |
завада́тару |
завада́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завада́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
завада́тарка |
завада́таркі |
| Р. |
завада́таркі |
завада́тарак |
| Д. |
завада́тарцы |
завада́таркам |
| В. |
завада́тарку |
завада́тарак |
| Т. |
завада́таркай
завада́таркаю |
завада́таркамі |
| М. |
завада́тарцы |
завада́тарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завада́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
завада́тарскі |
завада́тарская |
завада́тарскае |
завада́тарскія |
| Р. |
завада́тарскага |
завада́тарскай
завада́тарскае |
завада́тарскага |
завада́тарскіх |
| Д. |
завада́тарскаму |
завада́тарскай |
завада́тарскаму |
завада́тарскім |
| В. |
завада́тарскі (неадуш.)
завада́тарскага (адуш.) |
завада́тарскую |
завада́тарскае |
завада́тарскія (неадуш.)
завада́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
завада́тарскім |
завада́тарскай
завада́тарскаю |
завада́тарскім |
завада́тарскімі |
| М. |
завада́тарскім |
завада́тарскай |
завада́тарскім |
завада́тарскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
завада́тарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
завада́тарства |
| Р. |
завада́тарства |
| Д. |
завада́тарству |
| В. |
завада́тарства |
| Т. |
завада́тарствам |
| М. |
завада́тарстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Зава́дзіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Зава́дзіна |
| Р. |
Зава́дзіна |
| Д. |
Зава́дзіну |
| В. |
Зава́дзіна |
| Т. |
Зава́дзінам |
| М. |
Зава́дзіне |
зава́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зава́джуся |
зава́дзімся |
| 2-я ас. |
зава́дзішся |
зава́дзіцеся |
| 3-я ас. |
зава́дзіцца |
зава́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зава́дзіўся |
зава́дзіліся |
| ж. |
зава́дзілася |
| н. |
зава́дзілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зава́дзься |
зава́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зава́дзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зава́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зава́джу |
зава́дзім |
| 2-я ас. |
зава́дзіш |
зава́дзіце |
| 3-я ас. |
зава́дзіць |
зава́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зава́дзіў |
зава́дзілі |
| ж. |
зава́дзіла |
| н. |
зава́дзіла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зава́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заваджу́ |
заво́дзім |
| 2-я ас. |
заво́дзіш |
заво́дзіце |
| 3-я ас. |
заво́дзіць |
заво́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завадзі́ў |
завадзі́лі |
| ж. |
завадзі́ла |
| н. |
завадзі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
завадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зава́дзічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зава́дзічы |
| Р. |
Зава́дзіч
Зава́дзічаў |
| Д. |
Зава́дзічам |
| В. |
Зава́дзічы |
| Т. |
Зава́дзічамі |
| М. |
Зава́дзічах |