Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэфе́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэфе́кт дэфе́кты
Р. дэфе́кту дэфе́ктаў
Д. дэфе́кту дэфе́ктам
В. дэфе́кт дэфе́кты
Т. дэфе́ктам дэфе́ктамі
М. дэфе́кце дэфе́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэфектава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфектава́ны дэфектава́ная дэфектава́нае дэфектава́ныя
Р. дэфектава́нага дэфектава́най
дэфектава́нае		 дэфектава́нага дэфектава́ных
Д. дэфектава́наму дэфектава́най дэфектава́наму дэфектава́ным
В. дэфектава́ны (неадуш.)
дэфектава́нага (адуш.)		 дэфектава́ную дэфектава́нае дэфектава́ныя (неадуш.)
дэфектава́ных (адуш.)
Т. дэфектава́ным дэфектава́най
дэфектава́наю		 дэфектава́ным дэфектава́нымі
М. дэфектава́ным дэфектава́най дэфектава́ным дэфектава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэфектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфектава́ны дэфектава́ная дэфектава́нае дэфектава́ныя
Р. дэфектава́нага дэфектава́най
дэфектава́нае		 дэфектава́нага дэфектава́ных
Д. дэфектава́наму дэфектава́най дэфектава́наму дэфектава́ным
В. дэфектава́ны (неадуш.)
дэфектава́нага (адуш.)		 дэфектава́ную дэфектава́нае дэфектава́ныя (неадуш.)
дэфектава́ных (адуш.)
Т. дэфектава́ным дэфектава́най
дэфектава́наю		 дэфектава́ным дэфектава́нымі
М. дэфектава́ным дэфектава́най дэфектава́ным дэфектава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэфектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфектава́ны дэфектава́ная дэфектава́нае дэфектава́ныя
Р. дэфектава́нага дэфектава́най
дэфектава́нае		 дэфектава́нага дэфектава́ных
Д. дэфектава́наму дэфектава́най дэфектава́наму дэфектава́ным
В. дэфектава́ны (неадуш.)
дэфектава́нага (адуш.)		 дэфектава́ную дэфектава́нае дэфектава́ныя (неадуш.)
дэфектава́ных (адуш.)
Т. дэфектава́ным дэфектава́най
дэфектава́наю		 дэфектава́ным дэфектава́нымі
М. дэфектава́ным дэфектава́най дэфектава́ным дэфектава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэфектава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэфекту́ецца дэфекту́юцца
Прошлы час
м. дэфектава́ўся дэфектава́ліся
ж. дэфектава́лася
н. дэфектава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэфекту́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

дэфектава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэфекту́ю дэфекту́ем
2-я ас. дэфекту́еш дэфекту́еце
3-я ас. дэфекту́е дэфекту́юць
Прошлы час
м. дэфектава́ў дэфектава́лі
ж. дэфектава́ла
н. дэфектава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэфекту́й дэфекту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэфекту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

дэфектава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэфекту́ю дэфекту́ем
2-я ас. дэфекту́еш дэфекту́еце
3-я ас. дэфекту́е дэфекту́юць
Прошлы час
м. дэфектава́ў дэфектава́лі
ж. дэфектава́ла
н. дэфектава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэфекту́й дэфекту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэфектава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

дэфекталагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфекталагі́чны дэфекталагі́чная дэфекталагі́чнае дэфекталагі́чныя
Р. дэфекталагі́чнага дэфекталагі́чнай
дэфекталагі́чнае		 дэфекталагі́чнага дэфекталагі́чных
Д. дэфекталагі́чнаму дэфекталагі́чнай дэфекталагі́чнаму дэфекталагі́чным
В. дэфекталагі́чны (неадуш.)
дэфекталагі́чнага (адуш.)		 дэфекталагі́чную дэфекталагі́чнае дэфекталагі́чныя (неадуш.)
дэфекталагі́чных (адуш.)
Т. дэфекталагі́чным дэфекталагі́чнай
дэфекталагі́чнаю		 дэфекталагі́чным дэфекталагі́чнымі
М. дэфекталагі́чным дэфекталагі́чнай дэфекталагі́чным дэфекталагі́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дэфектало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэфектало́гія
Р. дэфектало́гіі
Д. дэфектало́гіі
В. дэфектало́гію
Т. дэфектало́гіяй
дэфектало́гіяю
М. дэфектало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэфектаскапі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэфектаскапі́ст дэфектаскапі́сты
Р. дэфектаскапі́ста дэфектаскапі́стаў
Д. дэфектаскапі́сту дэфектаскапі́стам
В. дэфектаскапі́ста дэфектаскапі́стаў
Т. дэфектаскапі́стам дэфектаскапі́стамі
М. дэфектаскапі́сце дэфектаскапі́стах

Крыніцы: piskunou2012.