Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэкадзі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэкадзі́рую дэкадзі́руем
2-я ас. дэкадзі́руеш дэкадзі́руеце
3-я ас. дэкадзі́руе дэкадзі́руюць
Прошлы час
м. дэкадзі́раваў дэкадзі́равалі
ж. дэкадзі́равала
н. дэкадзі́равала
Загадны лад
2-я ас. дэкадзі́руй дэкадзі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэкадзі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

дэка́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэка́днік дэка́днікі
Р. дэка́дніка дэка́днікаў
Д. дэка́дніку дэка́днікам
В. дэка́днік дэка́днікі
Т. дэка́днікам дэка́днікамі
М. дэка́дніку дэка́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэка́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэка́дны дэка́дная дэка́днае дэка́дныя
Р. дэка́днага дэка́днай
дэка́днае		 дэка́днага дэка́дных
Д. дэка́днаму дэка́днай дэка́днаму дэка́дным
В. дэка́дны (неадуш.)
дэка́днага (адуш.)		 дэка́дную дэка́днае дэка́дныя (неадуш.)
дэка́дных (адуш.)
Т. дэка́дным дэка́днай
дэка́днаю		 дэка́дным дэка́днымі
М. дэка́дным дэка́днай дэка́дным дэка́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкадэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкадэ́нт дэкадэ́нты
Р. дэкадэ́нта дэкадэ́нтаў
Д. дэкадэ́нту дэкадэ́нтам
В. дэкадэ́нта дэкадэ́нтаў
Т. дэкадэ́нтам дэкадэ́нтамі
М. дэкадэ́нце дэкадэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкадэ́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэкадэ́нтка дэкадэ́нткі
Р. дэкадэ́нткі дэкадэ́нтак
Д. дэкадэ́нтцы дэкадэ́нткам
В. дэкадэ́нтку дэкадэ́нтак
Т. дэкадэ́нткай
дэкадэ́нткаю		 дэкадэ́нткамі
М. дэкадэ́нтцы дэкадэ́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкадэ́нтны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкадэ́нтны дэкадэ́нтная дэкадэ́нтнае дэкадэ́нтныя
Р. дэкадэ́нтнага дэкадэ́нтнай
дэкадэ́нтнае		 дэкадэ́нтнага дэкадэ́нтных
Д. дэкадэ́нтнаму дэкадэ́нтнай дэкадэ́нтнаму дэкадэ́нтным
В. дэкадэ́нтны (неадуш.)
дэкадэ́нтнага (адуш.)		 дэкадэ́нтную дэкадэ́нтнае дэкадэ́нтныя (неадуш.)
дэкадэ́нтных (адуш.)
Т. дэкадэ́нтным дэкадэ́нтнай
дэкадэ́нтнаю		 дэкадэ́нтным дэкадэ́нтнымі
М. дэкадэ́нтным дэкадэ́нтнай дэкадэ́нтным дэкадэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкадэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкадэ́нтны дэкадэ́нтная дэкадэ́нтнае дэкадэ́нтныя
Р. дэкадэ́нтнага дэкадэ́нтнай
дэкадэ́нтнае		 дэкадэ́нтнага дэкадэ́нтных
Д. дэкадэ́нтнаму дэкадэ́нтнай дэкадэ́нтнаму дэкадэ́нтным
В. дэкадэ́нтны (неадуш.)
дэкадэ́нтнага (адуш.)		 дэкадэ́нтную дэкадэ́нтнае дэкадэ́нтныя (неадуш.)
дэкадэ́нтных (адуш.)
Т. дэкадэ́нтным дэкадэ́нтнай
дэкадэ́нтнаю		 дэкадэ́нтным дэкадэ́нтнымі
М. дэкадэ́нтным дэкадэ́нтнай дэкадэ́нтным дэкадэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкадэ́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкадэ́нцкі дэкадэ́нцкая дэкадэ́нцкае дэкадэ́нцкія
Р. дэкадэ́нцкага дэкадэ́нцкай
дэкадэ́нцкае		 дэкадэ́нцкага дэкадэ́нцкіх
Д. дэкадэ́нцкаму дэкадэ́нцкай дэкадэ́нцкаму дэкадэ́нцкім
В. дэкадэ́нцкі (неадуш.)
дэкадэ́нцкага (адуш.)		 дэкадэ́нцкую дэкадэ́нцкае дэкадэ́нцкія (неадуш.)
дэкадэ́нцкіх (адуш.)
Т. дэкадэ́нцкім дэкадэ́нцкай
дэкадэ́нцкаю		 дэкадэ́нцкім дэкадэ́нцкімі
М. дэкадэ́нцкім дэкадэ́нцкай дэкадэ́нцкім дэкадэ́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкадэ́нцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкадэ́нцтва
Р. дэкадэ́нцтва
Д. дэкадэ́нцтву
В. дэкадэ́нцтва
Т. дэкадэ́нцтвам
М. дэкадэ́нцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкадэ́ншчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэкадэ́ншчына
Р. дэкадэ́ншчыны
Д. дэкадэ́ншчыне
В. дэкадэ́ншчыну
Т. дэкадэ́ншчынай
дэкадэ́ншчынаю
М. дэкадэ́ншчыне

Крыніцы: piskunou2012.