дахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дахо́д |
дахо́ды |
Р. |
дахо́ду |
дахо́даў |
Д. |
дахо́ду |
дахо́дам |
В. |
дахо́д |
дахо́ды |
Т. |
дахо́дам |
дахо́дамі |
М. |
дахо́дзе |
дахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дахо́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахо́даю |
дахо́даем |
2-я ас. |
дахо́даеш |
дахо́даеце |
3-я ас. |
дахо́дае |
дахо́даюць |
Прошлы час |
м. |
дахо́даў |
дахо́далі |
ж. |
дахо́дала |
н. |
дахо́дала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дахо́дай |
дахо́дайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дахо́даўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дахо́джваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахо́джваю |
дахо́джваем |
2-я ас. |
дахо́джваеш |
дахо́джваеце |
3-я ас. |
дахо́джвае |
дахо́джваюць |
Прошлы час |
м. |
дахо́джваў |
дахо́джвалі |
ж. |
дахо́джвала |
н. |
дахо́джвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дахо́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дахо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахо́джу |
дахо́дзім |
2-я ас. |
дахо́дзіш |
дахо́дзіце |
3-я ас. |
дахо́дзіць |
дахо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
дахо́дзіў |
дахо́дзілі |
ж. |
дахо́дзіла |
н. |
дахо́дзіла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дахо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дахо́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дахо́дліва |
дахо́длівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дахо́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дахо́длівасць |
Р. |
дахо́длівасці |
Д. |
дахо́длівасці |
В. |
дахо́длівасць |
Т. |
дахо́длівасцю |
М. |
дахо́длівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дахо́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дахо́длівы |
дахо́длівая |
дахо́длівае |
дахо́длівыя |
Р. |
дахо́длівага |
дахо́длівай дахо́длівае |
дахо́длівага |
дахо́длівых |
Д. |
дахо́дліваму |
дахо́длівай |
дахо́дліваму |
дахо́длівым |
В. |
дахо́длівы (неадуш.) дахо́длівага (адуш.) |
дахо́длівую |
дахо́длівае |
дахо́длівыя (неадуш.) дахо́длівых (адуш.) |
Т. |
дахо́длівым |
дахо́длівай дахо́дліваю |
дахо́длівым |
дахо́длівымі |
М. |
дахо́длівым |
дахо́длівай |
дахо́длівым |
дахо́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дахо́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дахо́дна |
дахо́дней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.