Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дару́ю дару́ем
2-я ас. дару́еш дару́еце
3-я ас. дару́е дару́юць
Прошлы час
м. дарава́ў дарава́лі
ж. дарава́ла
н. дарава́ла
Загадны лад
2-я ас. дару́й дару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Да́рава-Чы́ж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Да́рава-Чы́ж
Р. Да́рава-Чыжа́
Д. Да́рава-Чыжу́
В. Да́рава-Чы́ж
Т. Да́рава-Чыжо́м
М. Да́рава-Чыжы́

дараві́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дараві́зна
Р. дараві́зны
Д. дараві́зне
В. дараві́зну
Т. дараві́знай
дараві́знаю
М. дараві́зне

Крыніцы: piskunou2012.

дараві́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. дараві́тасць дараві́тасці
Р. дараві́тасці дараві́тасцяў
дараві́тасцей
Д. дараві́тасці дараві́тасцям
В. дараві́тасць дараві́тасці
Т. дараві́тасцю дараві́тасцямі
М. дараві́тасці дараві́тасцях

Крыніцы: piskunou2012.

Дараво́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Дараво́е
Р. Дараво́га
Д. Дараво́му
В. Дараво́е
Т. Даравы́м
М. Даравы́м

дарагабу́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарагабу́жскі дарагабу́жская дарагабу́жскае дарагабу́жскія
Р. дарагабу́жскага дарагабу́жскай
дарагабу́жскае		 дарагабу́жскага дарагабу́жскіх
Д. дарагабу́жскаму дарагабу́жскай дарагабу́жскаму дарагабу́жскім
В. дарагабу́жскі (неадуш.)
дарагабу́жскага (адуш.)		 дарагабу́жскую дарагабу́жскае дарагабу́жскія (неадуш.)
дарагабу́жскіх (адуш.)
Т. дарагабу́жскім дарагабу́жскай
дарагабу́жскаю		 дарагабу́жскім дарагабу́жскімі
М. дарагабу́жскім дарагабу́жскай дарагабу́жскім дарагабу́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дарагабу́шка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дарагабу́шка
Р. Дарагабу́шкі
Д. Дарагабу́шцы
В. Дарагабу́шку
Т. Дарагабу́шкай
Дарагабу́шкаю
М. Дарагабу́шцы

дарагава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дарагава́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дарагава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарагава́ты дарагава́тая дарагава́тае дарагава́тыя
Р. дарагава́тага дарагава́тай
дарагава́тае		 дарагава́тага дарагава́тых
Д. дарагава́таму дарагава́тай дарагава́таму дарагава́тым
В. дарагава́ты (неадуш.)
дарагава́тага (адуш.)		 дарагава́тую дарагава́тае дарагава́тыя (неадуш.)
дарагава́тых (адуш.)
Т. дарагава́тым дарагава́тай
дарагава́таю		 дарагава́тым дарагава́тымі
М. дарагава́тым дарагава́тай дарагава́тым дарагава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дарагаві́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дарагаві́зна
Р. дарагаві́зны
Д. дарагаві́зне
В. дарагаві́зну
Т. дарагаві́знай
дарагаві́знаю
М. дарагаві́зне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.