Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Дане́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дане́йкі
Р. Дане́ек
Дане́йкаў
Д. Дане́йкам
В. Дане́йкі
Т. Дане́йкамі
М. Дане́йках

дане́льга

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дане́льга - -

Крыніцы: piskunou2012.

дане́сены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дане́сены дане́сеная дане́сенае дане́сеныя
Р. дане́сенага дане́сенай
дане́сенае
дане́сенага дане́сеных
Д. дане́сенаму дане́сенай дане́сенаму дане́сеным
В. дане́сены (неадуш.)
дане́сенага (адуш.)
дане́сеную дане́сенае дане́сеныя (неадуш.)
дане́сеных (адуш.)
Т. дане́сеным дане́сенай
дане́сенаю
дане́сеным дане́сенымі
М. дане́сеным дане́сенай дане́сеным дане́сеных

Крыніцы: piskunou2012.

дане́сены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дане́сены дане́сеная дане́сенае дане́сеныя
Р. дане́сенага дане́сенай
дане́сенае
дане́сенага дане́сеных
Д. дане́сенаму дане́сенай дане́сенаму дане́сеным
В. дане́сены (неадуш.)
дане́сенага (адуш.)
дане́сеную дане́сенае дане́сеныя (неадуш.)
дане́сеных (адуш.)
Т. дане́сеным дане́сенай
дане́сенаю
дане́сеным дане́сенымі
М. дане́сеным дане́сенай дане́сеным дане́сеных

Кароткая форма: дане́сена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дане́сці

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. данясу́ данясё́м
2-я ас. данясе́ш данесяце́
3-я ас. данясе́ данясу́ць
Прошлы час
м. данё́с дане́слі
ж. дане́сла
н. дане́сла
Загадны лад
2-я ас. данясі́ данясі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час данё́сшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дане́сціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. данясе́цца данясу́цца
Прошлы час
м. данё́сся дане́сліся
ж. дане́слася
н. дане́слася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Да́неўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Да́неўцы
Р. Да́неўцаў
Д. Да́неўцам
В. Да́неўцы
Т. Да́неўцамі
М. Да́неўцах

дане́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дане́ц данцы́
Р. данца́ данцо́ў
Д. данцу́ данца́м
В. данца́ данцо́ў
Т. данцо́м данца́мі
М. данцу́ данца́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Дане́цк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дане́цк
Р. Дане́цка
Д. Дане́цку
В. Дане́цк
Т. Дане́цкам
М. Дане́цку

дане́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дане́цкі дане́цкая дане́цкае дане́цкія
Р. дане́цкага дане́цкай
дане́цкае
дане́цкага дане́цкіх
Д. дане́цкаму дане́цкай дане́цкаму дане́цкім
В. дане́цкі (неадуш.)
дане́цкага (адуш.)
дане́цкую дане́цкае дане́цкія (неадуш.)
дане́цкіх (адуш.)
Т. дане́цкім дане́цкай
дане́цкаю
дане́цкім дане́цкімі
М. дане́цкім дане́цкай дане́цкім дане́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.