давало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
давало́чаны |
давало́чаная |
давало́чанае |
давало́чаныя |
Р. |
давало́чанага |
давало́чанай давало́чанае |
давало́чанага |
давало́чаных |
Д. |
давало́чанаму |
давало́чанай |
давало́чанаму |
давало́чаным |
В. |
давало́чаны (неадуш.) давало́чанага (адуш.) |
давало́чаную |
давало́чанае |
давало́чаныя (неадуш.) давало́чаных (адуш.) |
Т. |
давало́чаным |
давало́чанай давало́чанаю |
давало́чаным |
давало́чанымі |
М. |
давало́чаным |
давало́чанай |
давало́чаным |
давало́чаных |
Кароткая форма: давало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дава́льваць
‘качаючы, размінаючы, рабіць шэрсць, сукно больш шчыльным, цвёрдым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дава́льваю |
дава́льваем |
2-я ас. |
дава́льваеш |
дава́льваеце |
3-я ас. |
дава́львае |
дава́льваюць |
Прошлы час |
м. |
дава́льваў |
дава́львалі |
ж. |
дава́львала |
н. |
дава́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дава́львай |
дава́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дава́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дава́льнік |
дава́льнікі |
Р. |
дава́льніка |
дава́льнікаў |
Д. |
дава́льніку |
дава́льнікам |
В. |
дава́льніка |
дава́льнікаў |
Т. |
дава́льнікам |
дава́льнікамі |
М. |
дава́льніку |
дава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дава́льны |
дава́льная |
дава́льнае |
дава́льныя |
Р. |
дава́льнага |
дава́льнай дава́льнае |
дава́льнага |
дава́льных |
Д. |
дава́льнаму |
дава́льнай |
дава́льнаму |
дава́льным |
В. |
дава́льны (неадуш.) дава́льнага (адуш.) |
дава́льную |
дава́льнае |
дава́льныя (неадуш.) дава́льных (адуш.) |
Т. |
дава́льным |
дава́льнай дава́льнаю |
дава́льным |
дава́льнымі |
М. |
дава́льным |
дава́льнай |
дава́льным |
дава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дава́нне |
Р. |
дава́ння |
Д. |
дава́нню |
В. |
дава́нне |
Т. |
дава́ннем |
М. |
дава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дава́ны |
дава́ная |
дава́нае |
дава́ныя |
Р. |
дава́нага |
дава́най дава́нае |
дава́нага |
дава́ных |
Д. |
дава́наму |
дава́най |
дава́наму |
дава́ным |
В. |
дава́ны (неадуш.) дава́нага (адуш.) |
дава́ную |
дава́нае |
дава́ныя (неадуш.) дава́ных (адуш.) |
Т. |
дава́ным |
дава́най дава́наю |
дава́ным |
дава́нымі |
М. |
дава́ным |
дава́най |
дава́ным |
дава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
даваражы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даваражу́ся |
даваро́жымся |
2-я ас. |
даваро́жышся |
даваро́жыцеся |
3-я ас. |
даваро́жыцца |
даваро́жацца |
Прошлы час |
м. |
даваражы́ўся |
даваражы́ліся |
ж. |
даваражы́лася |
н. |
даваражы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
даваражы́ся |
даваражы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
даваражы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даваражы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даваражу́ |
даваро́жым |
2-я ас. |
даваро́жыш |
даваро́жыце |
3-я ас. |
даваро́жыць |
даваро́жаць |
Прошлы час |
м. |
даваражы́ў |
даваражы́лі |
ж. |
даваражы́ла |
н. |
даваражы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
даваражы́ |
даваражы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
даваражы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.