Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

віраўля́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віраўля́нскі	віраўля́нская	віраўля́нскае	віраўля́нскія
Р.	віраўля́нскага	віраўля́нскай віраўля́нскае	віраўля́нскага	віраўля́нскіх
Д.	віраўля́нскаму	віраўля́нскай	віраўля́нскаму	віраўля́нскім
В.	віраўля́нскі (неадуш.) віраўля́нскага (адуш.)	віраўля́нскую	віраўля́нскае	віраўля́нскія (неадуш.) віраўля́нскіх (адуш.)
Т.	віраўля́нскім	віраўля́нскай віраўля́нскаю	віраўля́нскім	віраўля́нскімі
М.	віраўля́нскім	віраўля́нскай	віраўля́нскім	віраўля́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

віргану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

вірга́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

віргі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віргі́нскі	віргі́нская	віргі́нскае	віргі́нскія
Р.	віргі́нскага	віргі́нскай віргі́нскае	віргі́нскага	віргі́нскіх
Д.	віргі́нскаму	віргі́нскай	віргі́нскаму	віргі́нскім
В.	віргі́нскі (неадуш.) віргі́нскага (адуш.)	віргі́нскую	віргі́нскае	віргі́нскія (неадуш.) віргі́нскіх (адуш.)
Т.	віргі́нскім	віргі́нскай віргі́нскаю	віргі́нскім	віргі́нскімі
М.	віргі́нскім	віргі́нскай	віргі́нскім	віргі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вірглі́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вірглі́вы	вірглі́вая	вірглі́вае	вірглі́выя
Р.	вірглі́вага	вірглі́вай вірглі́вае	вірглі́вага	вірглі́вых
Д.	вірглі́ваму	вірглі́вай	вірглі́ваму	вірглі́вым
В.	вірглі́вы (неадуш.) вірглі́вага (адуш.)	вірглі́вую	вірглі́вае	вірглі́выя (неадуш.) вірглі́вых (адуш.)
Т.	вірглі́вым	вірглі́вай вірглі́ваю	вірглі́вым	вірглі́вымі
М.	вірглі́вым	вірглі́вай	вірглі́вым	вірглі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́ржы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ві́ркаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

ві́ркаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ві́ркаўскі	ві́ркаўская	ві́ркаўскае	ві́ркаўскія
Р.	ві́ркаўскага	ві́ркаўскай ві́ркаўскае	ві́ркаўскага	ві́ркаўскіх
Д.	ві́ркаўскаму	ві́ркаўскай	ві́ркаўскаму	ві́ркаўскім
В.	ві́ркаўскі (неадуш.) ві́ркаўскага (адуш.)	ві́ркаўскую	ві́ркаўскае	ві́ркаўскія (неадуш.) ві́ркаўскіх (адуш.)
Т.	ві́ркаўскім	ві́ркаўскай ві́ркаўскаю	ві́ркаўскім	ві́ркаўскімі
М.	ві́ркаўскім	ві́ркаўскай	ві́ркаўскім	ві́ркаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Вірко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum