Ві́ркаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́ркаў
Р. Ві́ркава
Д. Ві́ркаву
В. Ві́ркаў
Т. Ві́ркавам
М. Ві́ркаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)