арыентава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
арыенту́юся |
арыенту́емся |
2-я ас. |
арыенту́ешся |
арыенту́ецеся |
3-я ас. |
арыенту́ецца |
арыенту́юцца |
Прошлы час |
м. |
арыентава́ўся |
арыентава́ліся |
ж. |
арыентава́лася |
н. |
арыентава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
арыенту́йся |
арыенту́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
арыенту́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыентава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
арыенту́ю |
арыенту́ем |
2-я ас. |
арыенту́еш |
арыенту́еце |
3-я ас. |
арыенту́е |
арыенту́юць |
Прошлы час |
м. |
арыентава́ў |
арыентава́лі |
ж. |
арыентава́ла |
н. |
арыентава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
арыенту́й |
арыенту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
арыенту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыенталі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
арыенталі́зм |
Р. |
арыенталі́зму |
Д. |
арыенталі́зму |
В. |
арыенталі́зм |
Т. |
арыенталі́змам |
М. |
арыенталі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арыенталі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арыенталі́ст |
арыенталі́сты |
Р. |
арыенталі́ста |
арыенталі́стаў |
Д. |
арыенталі́сту |
арыенталі́стам |
В. |
арыенталі́ста |
арыенталі́стаў |
Т. |
арыенталі́стам |
арыенталі́стамі |
М. |
арыенталі́сце |
арыенталі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арыенталі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арыенталі́стка |
арыенталі́сткі |
Р. |
арыенталі́сткі |
арыенталі́стак |
Д. |
арыенталі́стцы |
арыенталі́сткам |
В. |
арыенталі́стку |
арыенталі́стак |
Т. |
арыенталі́сткай арыенталі́сткаю |
арыенталі́сткамі |
М. |
арыенталі́стцы |
арыенталі́стках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
арыенталі́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
арыенталі́стыка |
Р. |
арыенталі́стыкі |
Д. |
арыенталі́стыцы |
В. |
арыенталі́стыку |
Т. |
арыенталі́стыкай арыенталі́стыкаю |
М. |
арыенталі́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арыента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арыента́льны |
арыента́льная |
арыента́льнае |
арыента́льныя |
Р. |
арыента́льнага |
арыента́льнай арыента́льнае |
арыента́льнага |
арыента́льных |
Д. |
арыента́льнаму |
арыента́льнай |
арыента́льнаму |
арыента́льным |
В. |
арыента́льны (неадуш.) арыента́льнага (адуш.) |
арыента́льную |
арыента́льнае |
арыента́льныя (неадуш.) арыента́льных (адуш.) |
Т. |
арыента́льным |
арыента́льнай арыента́льнаю |
арыента́льным |
арыента́льнымі |
М. |
арыента́льным |
арыента́льнай |
арыента́льным |
арыента́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыента́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арыента́тар |
арыента́тары |
Р. |
арыента́тара |
арыента́тараў |
Д. |
арыента́тару |
арыента́тарам |
В. |
арыента́тар |
арыента́тары |
Т. |
арыента́тарам |
арыента́тарамі |
М. |
арыента́тары |
арыента́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.