аб’ектава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’ектава́ны |
аб’ектава́ная |
аб’ектава́нае |
аб’ектава́ныя |
Р. |
аб’ектава́нага |
аб’ектава́най аб’ектава́нае |
аб’ектава́нага |
аб’ектава́ных |
Д. |
аб’ектава́наму |
аб’ектава́най |
аб’ектава́наму |
аб’ектава́ным |
В. |
аб’ектава́ны аб’ектава́нага |
аб’ектава́ную |
аб’ектава́нае |
аб’ектава́ныя |
Т. |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́най аб’ектава́наю |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́нымі |
М. |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́най |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́ных |
Кароткая форма: аб’ектава́на.
аб’е́ктавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’е́ктавы |
аб’е́ктавая |
аб’е́ктавае |
аб’е́ктавыя |
Р. |
аб’е́ктавага |
аб’е́ктавай аб’е́ктавае |
аб’е́ктавага |
аб’е́ктавых |
Д. |
аб’е́ктаваму |
аб’е́ктавай |
аб’е́ктаваму |
аб’е́ктавым |
В. |
аб’е́ктавы (неадуш.) аб’е́ктавага (адуш.) |
аб’е́ктавую |
аб’е́ктавае |
аб’е́ктавыя (неадуш.) аб’е́ктавых (адуш.) |
Т. |
аб’е́ктавым |
аб’е́ктавай аб’е́ктаваю |
аб’е́ктавым |
аб’е́ктавымі |
М. |
аб’е́ктавым |
аб’е́ктавай |
аб’е́ктавым |
аб’е́ктавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́ктнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аб’е́ктнасць |
аб’е́ктнасці |
Р. |
аб’е́ктнасці |
аб’е́ктнасцяў аб’е́ктнасцей |
Д. |
аб’е́ктнасці |
аб’е́ктнасцям |
В. |
аб’е́ктнасць |
аб’е́ктнасці |
Т. |
аб’е́ктнасцю |
аб’е́ктнасцямі |
М. |
аб’е́ктнасці |
аб’е́ктнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’е́ктны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’е́ктны |
аб’е́ктная |
аб’е́ктнае |
аб’е́ктныя |
Р. |
аб’е́ктнага |
аб’е́ктнай аб’е́ктнае |
аб’е́ктнага |
аб’е́ктных |
Д. |
аб’е́ктнаму |
аб’е́ктнай |
аб’е́ктнаму |
аб’е́ктным |
В. |
аб’е́ктны (неадуш.) аб’е́ктнага (адуш.) |
аб’е́ктную |
аб’е́ктнае |
аб’е́ктныя (неадуш.) аб’е́ктных (адуш.) |
Т. |
аб’е́ктным |
аб’е́ктнай аб’е́ктнаю |
аб’е́ктным |
аб’е́ктнымі |
М. |
аб’е́ктным |
аб’е́ктнай |
аб’е́ктным |
аб’е́ктных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’ектывава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
аб’ектывава́на |
- |
- |
аб’ектывава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аб’ектывава́нне |
Р. |
аб’ектывава́ння |
Д. |
аб’ектывава́нню |
В. |
аб’ектывава́нне |
Т. |
аб’ектывава́ннем |
М. |
аб’ектывава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’ектывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’ектывава́ны |
аб’ектывава́ная |
аб’ектывава́нае |
аб’ектывава́ныя |
Р. |
аб’ектывава́нага |
аб’ектывава́най аб’ектывава́нае |
аб’ектывава́нага |
аб’ектывава́ных |
Д. |
аб’ектывава́наму |
аб’ектывава́най |
аб’ектывава́наму |
аб’ектывава́ным |
В. |
аб’ектывава́ны (неадуш.) аб’ектывава́нага (адуш.) |
аб’ектывава́ную |
аб’ектывава́нае |
аб’ектывава́ныя (неадуш.) аб’ектывава́ных (адуш.) |
Т. |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́най аб’ектывава́наю |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́нымі |
М. |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́най |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́ных |
Кароткая форма: аб’ектывава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’ектывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’ектывава́ны |
аб’ектывава́ная |
аб’ектывава́нае |
аб’ектывава́ныя |
Р. |
аб’ектывава́нага |
аб’ектывава́най аб’ектывава́нае |
аб’ектывава́нага |
аб’ектывава́ных |
Д. |
аб’ектывава́наму |
аб’ектывава́най |
аб’ектывава́наму |
аб’ектывава́ным |
В. |
аб’ектывава́ны (неадуш.) аб’ектывава́нага (адуш.) |
аб’ектывава́ную |
аб’ектывава́нае |
аб’ектывава́ныя (неадуш.) аб’ектывава́ных (адуш.) |
Т. |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́най аб’ектывава́наю |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́нымі |
М. |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́най |
аб’ектывава́ным |
аб’ектывава́ных |
Кароткая форма: аб’ектывава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.