аб’ектывава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аб’ектывава́нне
Р. аб’ектывава́ння
Д. аб’ектывава́нню
В. аб’ектывава́нне
Т. аб’ектывава́ннем
М. аб’ектывава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)