аб’ектывава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектывава́ны аб’ектывава́ная аб’ектывава́нае аб’ектывава́ныя
Р. аб’ектывава́нага аб’ектывава́най
аб’ектывава́нае
аб’ектывава́нага аб’ектывава́ных
Д. аб’ектывава́наму аб’ектывава́най аб’ектывава́наму аб’ектывава́ным
В. аб’ектывава́ны (неадуш.)
аб’ектывава́нага (адуш.)
аб’ектывава́ную аб’ектывава́нае аб’ектывава́ныя (неадуш.)
аб’ектывава́ных (адуш.)
Т. аб’ектывава́ным аб’ектывава́най
аб’ектывава́наю
аб’ектывава́ным аб’ектывава́нымі
М. аб’ектывава́ным аб’ектывава́най аб’ектывава́ным аб’ектывава́ных

Кароткая форма: аб’ектывава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)